Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/290

Haec pagina nondum emendata est

5o, ECCLESIA SI Bodanensem factum ante annum 509. ad quem j usque Gundebadns Burgundionum rex Gun-> derici natus, Chilpcrico Clotildis patre, Godo- maro & Godcgisilo fratribus exstinctis, regnum, quod cum ipiis anno 473. partitus fuerat propagavit. Addit scriptor ejuldcm vitæ, sexto cal. Feb. sanctum abbatem migravisse ad Christum ; 3uam vitam cx manusci lpto breviario Bollan- us eruit. A Lucretio Diensi episcopo, cui di- scipusosuo Italiæ mala vaticinatus fuerat, sepul- tus est, anno quidem incerto, sed fortasse circa annum 550. cum Lucretius Dicnsis episcopus legatur ab anno 541. usque ad annum 573. Post cusus felicem transttum > scripsit Benedicti— j mis Forcalquericnsis anonymus, cum annorum lustra plurima fluxissent, & quarumdam favarum gentium crudelitate tota Gallia suis habitatoribus sure destituta haberetur, & Christi monasteria luctu perpetuo flenda in eremum vcrfa fuissent, a uibufdam viris corpus prafati viri Dei ab eccle- sta Bodanensisublatum, ad hoc oppidum Forcal- carienfe Deo disponente delatum est, &c. Hac S. Marii tranflatio facta est ab Arnulfo episcopo Sistaricensi, ut scribit Honoratus Bouche in loco supra citato. Reliquiæ sacræ illatæ siint in ecclesiam Forcalcariensem, sancti Marii nomine dehinc appellatam, camque olim tenuisse 1 Benedictinos colligitur ex hisce verbis : Audiant illi qui in hac ecclejia Deo & fancto Mario morum stabilitatem f-romisterunt, &c. Alludit enim ad verba regulæ sancti Benedicti cap. 58. Est etiam siincti Marii vicus ab ecclesia sic dictus, in valle de Comillon, sub archiprelbytero vallis Bo- donensis (vulgo Val-Benoist) in diœcesi Sistaricensi, isque vicus dicitur vernacule faint May. Paulo post siincti Marii mortem Bodanense monasterium destructum est in communi. ta- liæ (& vicinarum provinciarum) clade, quam vir sanctus prænuntiarat. Restauratum fuit tempore Caroli Magni a Johanne II. Sistaricensi episcopo ; perduravitque ad seculum X. quo sancti Marii corpus Forcalqueriumtranfla* tum est. Monachos Bodanenses saltem aliquoS cum sacro corpore Forcalquerium migrasse, ibi- que monasterium condidisse verisimile est ; cum ibidem fuisse monachos, & quidem Benedictini instituti manifestum sit. Ex Bodanensi abbatia, lapsu temporis factus est prioratus, qui pendet ab Insulæ-Barbaræ monasterio, disiitus quatuor circiter leucis a Sistarico ad occidentalem partem. Ceterum ex abbatibus Bodanensibus post sanctum Marium nullus ad nostram notitiam pervenit. Seculo IX.ineunte Johannes episcopus Sistaricensis jam laudatus, fundavit regulare monasterium in ecclesia sanctæ Mariæ, in loco suæ . diœcesis Baulis* dicto, una cum conjilio & adjutorio domini nojlri Karoli pii/jimi Augusti. Chartam fundationis ex chartario’Psalmodii in Occitania eruit D. Claudius Estiennot, & suis de re diplomatica commentariis inseruit D. J. Mabillonius ; summa ejus est.-Datas a Johanne ecclesias sanctæ genitricis Dei Mariæ, sancti Johannis-Baptistæ cum antiquo baptisterio, S. Stephani, &c. in comitatu & episcopatu Sista- ricenii, sub monte in loco qui dicitur Baulis, :T A R I C E N S I S. 50, cum omnibus quæ ibidem erant juris Sistarl* censis ecclesiæ, ad condendum regulare monasterium pro monachis sanctæ conversationiS beati Benedicti regulam observantibus, ubi constituit abbatem nomine Ademarum cum duodecim fratribus. De hoc cœnobio nihil ultra ad nos pervenit, nisi quod unitum legitur Psalmo*, diensi. De Conoquoricnsi monasterio loquitur scriptor Burellanus, cui sane in omnibus quæ de ] eo ejusque exordio refert, non debetur sides : attamen hoc monasterium exstitisse dubitari non potest ; namque Johannes ( Sistaricensis episcopus, mquit hic scriptor) dedit Deo & fancto Petro Cluniacensi, Podium coKogorienfe de patrimonio suo • ibi exstruxit ecclesias 1 unam in honore B. Maria, & aliam in honore sancti Johannis-Baptijf a, in qua idem episcopus fepultus esse videtur i & alia multasucit ibi. Non appo- suit annum. Columbus assgnat 965. aliamque donationem assert monachis illis factam anno 1013. Unicuique homini. quamdiu vivit, de rebus quas possidetsurvire Deo convenit. Igitur ego in dicto nomine Bonifacius dono aliquid de rebus mei juris facrofancto & venerabili loco Cluniaco, in honore beatorum apostolorum Petri & Pauli, ubi

dominus Odilo abbas pfaesse dignoscitur, pro remedio anima mea & parentum meorum. Sunt autem ipfa res stta in comitatu Sistaricensi, in villa qua dicitur Petruxo, totum & ad integrum, quantum inibi mihi portio obvenit. Confirmans suilicet primam donationem quam pater meus Lambertus, & mater mea Salburgis nomine, prius de illa hereditate fecerunt j ea videlicerratione ut fratres de Cluniaco, qui habitaverint in loco fancta Maria Conacorienfls, teneant & possideant. Si vero, quod abstt, ipsum locum a Cluniaco aliquis fepara- verit > mea illahereditas Cluniacensibusfratribus semper subjaceat Jhie ulla contradicente perfona. ) Sane fi quis, ego, aut aliquis de filiis aut parentibus meis, hanc chartam, quam libenti animo feci, contradicere voluerit, iram Dei omnipotentis & omnium Sanctorum incurrat, fi non emendaverit’, & charta ista semperflabilis permaneat cum stipulatione subnixa. Facta charta ista anno Dominica incarnat. MXiii. feliciter regnante Rober- to rege. Sign. Bonifacii & uxoris ejus Constantia, qui chartam istam fieri rogaverunt, & manu propria firmaverunt. Sign. Arnulfi. Sign. Lamber- ti. Sign. Raimbaldi. Sign. Bosu. Sign. Pano. Sign. Pontius. Sign. Johannes. Frater Robertus scripstt. Sign. Lanterio. Ego Pontius presbyter. £ Modo de abbatiis adhuc exstantibus, aut neo ita pridem eversis agendum. AbbATIADI LURA. MOnasterium B. Mariæ de Lura, ad radices Montis-Lotherii, duabus circiter leucis ab urbe Sistarico distans ad occidentalem partem, initia sua debet sancto Donato, sancti Marii Bodanensis abbatis discipulo, dequo Ado in suo martyrologio, his verbis
In Galliis pago Sigiflerico in monte qui dicitur Lura, natale S. Donati presbyteri, qui ab tpfis infantia rudimentis mira Dei gratiapraditus, ex une Aurelianenst ad