, oo ECCLESIA SI 1491. * factam a solis canonicis Sistaric. a For- calqueriensibus improbatam fuisse : quippe qui ad electionem vocari debuissent ; cui tamen post- modumassensum præbuerunt. Etsi juvenis accesserit ad sedem hanc, diu tamen eam non retinuit, sed mortuus est anno 1499. mense Julio. LXII. LAURENTIUS. Laurentius Burellus Divionensis Carmelita, humili loco natus, theologus Parisiensis, ac facundus ævi stii concionator, Carolo VIII. & Ludovico XII. regibus Franciæ a confeffioni- busscum fuisset provincialis Narbonensis, cli—. gitur episcopus 1499. die 11. Julii, quo anno ’ idibus Octobris episcopum Siitaricensem & Narbonensem Carmelitarum Provincialem ip- sum vocat Badius Ascensius in præfatione ad Parthenicen Mantuani. An. 1500. Sistaricum venit atque privilegia incolarum castri Lurii consirmari curavit, quorum authentica exstant in publicis Provinciæ tabulariis regiis ; quietiam pro cleri & populi commodis multa utilia procuravit. Eum rex Ludovicus & pontifex maximus Alexander V1. speciatim elegerecum Thorna Paschale officiali Aurelianenh, ut in ( Delphinatu de vita, dogmatibus & moribus Valaensium hæreticorum inquirerent an. 1501. referente Johanne d’Authon regio historiographo. Quo etiam anno provincialis officium de- posuit nisce littteris : Nos F. Laurentius Burellus Carmelita de Divione.doctorParijienjis, provincialis Narbona, Chrifiianissmi Francorum regis Ludovici XII. confessor, episcopus Sifiarictnssis, pra- fentium tenore fatemur, quod quanqumn a pontifice maximo Alexandro VI. nobis esset privilegium datum, & concessa gratia etiam cor.fistortaliter, ut cum episcopatu provincialatum obtineremus cum loco & voce activa & passiva, ut etiam adgeneralatum possemus eligi-, tamen quia hoc efi contra ordinis libertatem, & contra religionis sacra fiatuta, a quibus disuensabat pontifex maximus, nos Deum pra oculis habentes, volentes & nunc & in pofierum provinciam Narbona sua libertate gaudere, in manibus magifiri nofiri Ægidii Borgtfii provincia-is Provincia, & reverendissimi magifiri Odonis generalis vicarii provincialatum cum figillo dimifimus, &c. anno Dominica salutis 1501. die 5. Maii. Anno 1502. ultima die Martii episcopo Diniensi episcopatum omnino regendum tradidit, a quo abesse cogebatur maxime occupatus circa personam & > negotia regis. An. 1504. missus est a pontifice maximo nuntius ad Maximilianum imper. Eodem anno canonici Lugdunersses Christophoro Basileensi episcopo per litteras percunctanti.es- sentnevera quæ de Johannis Gersonis miraculis inaudierat, & illud prassertim quod jactabatur de pœna a Deo inflicta regio confessa- rio ipsius contemtori, alia quidem in Gersonis laudem responderunt, istud autem scripsere, confeflbrem regis, non illius contemtorem sed < Eodem anno Claudius d’Auffonville monachus & pitancia- riusfancti Victoris Maflllicnfis accepit bullas a fummo pontifice, quibus episcopus sistaricensis instituebatur, ut lego ia fche-* , dis D. Cl. Estietmot, quas collegit ex Peircschianis & Rustunif. Thcobaldum tamen « mulo prævaluuffc yix dubiramoS. Tornus L l T A RI C E N S I S., 01 encomiastcn semper fuisse : addiderunt vero se- quentia : Frater Laurentius theologus, doctor Pa-, rifiensis, ordinis Carmelitarum, aliqua carmina in B. johannis Gersonis laudem scripfit, qua altari suo in S. Pauli junctasunt. Prafatus frater nunc episcopus Sifiaricensis. per fex quadragefimas & annos plurimos coram regibus & clero & populo Lugduni pradicavit. Heliadem, seu de laudibus magni vatis He- liæ librum conscripsit, quam curavit in claustro fui ordinis Lutetiæ depingendam ; & alterum de viris illustribus ejusdem instituti : de quo Trithemius, Gaguinus epistola 54. Sympho- rianus Champerius de viris illustribus GaUiæ, Possevinus, Chopinus 1. 2. titulo 8. siacræ politiae, Gerardus Johannes Vostius de historicis latinis, & alii. Obiit anno 1504. Blesis 5. Julii :
- cadaver quiescit adCarmelitas Aurelianenscs, cor vero apud Divionenfes, quorum indigena. Jam monuimus hujus episcopi jussu dcscriptaS fuisse ecclesiæ veteres chartas, & in unum compactas codicem, cui pramittitur synopli » episcoporum » LXII I. PETRUS VIII. Petrus Fillioli Ganato in Borboniensi pago natus, de quo jam actum est in Aquensibus archi- episcopis, ex primo cameræ computorum præ- side, urbisque Lutetiæ & Insulæ Franciæ gubernatore, jam Sistaricensis erat episcoptr anno I5O4.mense Septembri, quo tempore ut legatus Julii papx II.cumCarolode Carreto mar- chione binarii interfuit sœderi Blesis sancito cum Maximiliano I. rege Romanorum, & Ludovico Francorum rege XII. adversus Venetos. Rex autem Ludovicus, tametfi Juliosubiratus erat, inquit Belcarius, tamen ad eundem Si- fiaricensom pontificem illius ipfius legatum amicitiam & opem adversus Venetos suo nomine oblaturum misit. Et infra, Sifiaric. pontifex Aquensi pontificatu multarum a Julio ad Ludovicum, con- traque a Ludovico ad Julium curfitationum pramio donatus efi, Hæc quidem Johannes Columbi in noctibuS Blancalandanis, interpretatur de Laurentio Bu- rello ; si : d perperam ; noviffimusque historias Francorum scriptor R. P. Daniel e Societate Jesii presbyter, in Ludovico XII. loquens de foedere Blesis sancito anno 1504. die 21. Sep- tembris, non hæsitanter dicit episeopum Sistaricensem, qui his interfuit pactis, fuisse Petrum Filholi. Reliqua ad præsijlem hunc spectantia s require in Aquensibus archiepiscopis. LXIV. FRANCISCUS. Francsscus de Tintavilla nobilis Campanus, ClaudiiTintavillani.&Johannæ ex Baimensium Montis-Rebelli* genere filius, Divione primum puer, postea Æduæ operam litteris dedit, jurss- peritiæ vero apud Papiam anno 1506. Ineunte Julio Sistaricensem ascendit cathedram anno 1508. Inscribitur tabulis die j.mensis Septembris & 28. Novembris. Anno 1514. ad episcopatum Autissiodorensem migravit. Xij
