Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/277

Haec pagina nondum emendata est

ECCLESIA SIS Non me fugit Columbum partiri in duos A Petros episcopos, quæ de unico diximus. Eodem quoque modo pro unico Geraldo duos admittere cogitur ; quippe constat anno 1031. Gcraldum fuisse Sistaricensem episcopum, ut modo dicemus, chartæ V ictorinæ fulti testimonio. Sed satius est dicere tunc duos exstitisse,’qui episcopos Sistaricenses se dicerent, quam episcopos ita ad arbitrium multiplicare ; & unus forsitan apud Sistaricum, alter apud Forcalquerium pontificale munus exercebat ; unus erat legitimus pastor, alter mercenarius, simonia inluper infamis ; quod schisma diu nerseveravit. Ad id refertur quod legitur ] in libro V iridi de emto per Rambaudum episco- }>atu & Forcalquerio occupato, sedcque epi- copali pessundata. Itaque uno eodemque tempore sederunt Petrus I. & Girardus quoque primus. Nunc proferenda quæ de Girardo in tabulis occurrunt. XXIV. GeraldusI. Hic Petri in episcopali cathedra competitor, nonsuccessor, ipso Columbo fatenre, jam anno 1031. tanquam episcopus Sistaricensis interfuit donationi rerum nescio quarum San-Victo- rinis monachis, a Guillelmo-Bertramno Pro— ( vinciæ comite factæ. Anno 1035. ipse monasterio Victorino ecclesiam sancti Petri, quæ dicitur Fontelance, concessit, consilio & voluntate ejusdem Willelmi-Bertranni comitis, & Beren- garii filii Berengarii majoris vicecomitis Sigi- stericensis, ejusque conjugis Acclelenæ. Anno 1044. Bertrannus marchio, sive comes Provinciæ ecclesiam sancti Promasii, cum burgo & terris, quæ erant suæ possesiionis, reddit & donat omnipotenti Deo, & sancto Victori martyri, ejusque monasterio. Facta hac donatio anno incarnationis Dominica MXLIv. indictionex.li. Hcnrico rege regnante. Bertrannus marchiofive comes Provincia firmat. Bajambaldus Arelatensis archiepiscopus firmat. Petrus Aquensis archiepiscopus firmat. Stephanus Aptenjts episcopus firmat. ’Vdalricus epijcopus Tricastinensis firmat. Geraldus episcopus Sigifiericensis firmat, &c. Ex alio ejusdein Bertranni comitis diplomate anni quoque 1044. liquet laudatum principem cupientem restaurare locum in comitatu Sigisterico situm, territorio castelli quod nominatur Forcalquerium in honore sancti Promasii consecratum, &c. dedisse ei locum atque ecclesiam cum burgo & terris suæ possesiionis. Intersunt donationi Ismido Ebredunensis archiepiscopus, Petrus Aquensis archiepiscopus, Stephanus episcopus Aptensis, Franco episcopus Carpentorac- tensis, Petrus episcopus Vasensis, Udolricus episcopus Tricastrinensis, Geraldus episcopus Si- gistericensis. De hoc Geraldo nihil ultra novimus, censct- . que Columbus eum anno 1045. mortuum. Quis vero duorum æmulorum, Petri videlicet ac Ge- raldi, potiori jure se Sistaricensem diceret episc opum, non audemus decernere. Columbi tamen observationem non prætermittamus. Certe, inquit, de episcopatu fuit contentio ; sed adverto Gefaldurn in ipsu Sifiaricensi dixccfi ab omnibus TARICENSIS. 483 consiitui chartis, quas attuli, & extra illam Petrum. Quod maximo argumento est Geraldum causa fuisse superiorem. Post utriusque mortem * pax huic ecclesiæ minime est restituta, ut mox videbimus. XXV. PETRUS II. Petrus parvulus Raimbaldi qui Petri I. frater erat, filius, ad episcopatum quem pater emerat provectus est. ltaque pater cum militibus suis, & cum comitissa Adalaxi Forcalqueriinfi, invafit omnem honorem episcopalem, inquit scriptor Sistaricensis, &fic dferuxerunt episcopatum ut vix l episcopus in eo possit requicfccfe, vel una nocte. De ea calamitate agens Bertrandus II. Sistaricensis episcopus, ait Petrum Raimbaldi silium postea cesiisse, & fuisse Vasionensem episcopum ; episcopatumque Sistaricensem fuisse sine rectore feptemdecim annis : 7 ;

z ; Jfz » vero, inquit, electus est in ipso domnus Geraldus. XXVI. GERARDUS II. Gerardus dictus Caprerius Ulcii * apud Del- phinates in valle Cæiariaortus, ubiinsignisest i » rapositura canonicorum Regularium sub titu- o sancti Laurentii de Plebe martyrum, quæca- } putest plurimorum coenobiorum ejusdem instituti, electus est episcopus Sistaricensis4, in magno concilio Avenionensi, a sancto Hugone abbate Cluniacensi legato Nicolai papæ II. cum omnibus Provinciæ episcopis celebrato, coactus est electioni suæ assenlum præbere, ut nos docent Bertrandi episcopi litteræ. Missus itaque a concilio ad Nicolaum papam, ab ipso consecratur in episcopum Sistancensem, summo illius ecclesiæ bono, quam ab interitu quodam modo revocavit. Concilium hoc Avenionense præter- missum est in conciliorum collectionibus. Honoratus Bouche observat ipsius acta olim asservata ) fuisse in archivo Forcalqucriensi, nunc vero de- siderari ; testaturque se quædam ipsorum excerpta vidisse penes D. Polycarpum de la Ri- viere Cartusianum, qui ea hiitoriæ Avenionensi quam adornabat, inserere pollicebatur. Quiod causæ fui r ut hæc acta b curiosius non in- spcxerit, quæ videlicet prope diem lucem visu- ra sperabat. Tempus habiti hujus concilii non potest differri ultra annum 1061. quo vivere desiit Nicolaus II. sub cujus pontificatu fuit celebratum. Ab anno autem 1045. quo cœpit ec- clesia Sistaricensis esse sine pastore, usque ad annum 1061. computantur anni 17. vastitatis 1 & calamitatis in Bertrandi epilcopi litteris notati. Roma rediens Geraldus, etsi litteris*commendatus pontificiis, indigne habitus est a Si- 4 Bulla Nicolai II. qua munivit Gcrardum a fcconsocratum » quando cum ad clerum, ordinem ac plebem in civitate Sistari- censi confistcntes direxit, docet eum fuistc electum ab Hugone Cluniacensi abbate, soo legato, & ab episcopo Arelatensi, episcopis Avenionensi, Cabiloncnsi, Aptensi, Vafcnsi, Digncnst, Diensi ; quod forte movit Sistaricenses, ut eum minime reciperent. b Tabulis tamen suis haec illevisse dicic Honoratus Bouchc, qux notare operar pretium cst ; videlicet huic concilio adsuistc erchi- epiicopos Arclatenfcm, Aqucnfcm, Lbrcduncnfem, cum sois sutfragancis. Arclatenfcm archiepisoopum fuistc Rajambaldum, Aptcnfcrn episcopum Altanrum, Vencicnsom Durantum, om- niumquc episcoporum postremum iubscripsilsc concilio Stcpha- num Sanacicnfcm.