Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/242

411 ECCLESIA — & successoribus exstruendum curaverat, n— LXVIII. GUILLELMUS III. ’• Guillelmus Aleaume senator Parisiensis, ac ir. Guillelmi Varii * in supremo Provinciæ senatu Aquensi protopræfidis, dein Franciæ procancel- lani ex sorore nepos ; hujus sedis episcopus no- [. minatur 1615. urbemque suam invectus est 12. Maii 1616. At cum Varius avunculus Lexovien- sis antistes fuisset renuntiatus, & Alealmum nepotem paulo post sibi pro episcopali munere adjutorem dari obtinuisset, continuo Alealmtu Vario e vivis sublato, a Regensi cathedra ad Le- xoviensem transiit, anno 1621. L XI X. G u 1 d o. Guido Bentivoglio Ferrariensis cardinalis, archiepiscopus Rhodiensis, ex clara vetustaque apud Bononienses gente satus, de qua Raphael Volaterranus, & Franciscus Sansovinus in his- toria illustrium Italiæ familiarum, cum ado. lescens totum se litteris tradidisset, a Clemente VIII. assumtusest in cubicularium, & a Paulo V. in referendarium. Deinde variiS legationibus ad principes Christianos, præcipue vero nuntiatura apostolicæ sedis ad archiducem Alber- tum in Fundria, ubi munisicentia, rerum peri— ( tia, pietateque omnium animos sibi conciliavit ; dein ad Ludovicum XIII. Justum Francorum regem laudatissime functus eso Postea urgentibus meritis creatur cardinata a Paulo V. pontifice in ultima promotione anni 1621.11. Januarii titulo sancti Johan. ante Portam Latinam donatus 17. Maii. Huic autem sedi Regen- . si præficitur 1622. At cum totius ecclesiæ Ca- tholicæ negotiis occupatus Romæ a summis pontificibus detineretur, ob singularem rerum gerendarum peritiam, ita utepilcopatum suumper se administrar j non posset, obeundæ in eo vibrationis munia LudovicoDuchaineepiscopoSene-1 censi delegavit. Sed & postea episcopatum abdicavit consenso pontificis maximi Urbani VIII. & Ludovici XIII.an I626.desunctus Romæ in Vaticano 7. Nov. 1644. dum comitia pro novo creando pontifice Innocentio X. celebrarentur. Jacet in æde sancti Silvestri in monte Quirinali sine monumento & inscriptione, inquit Ughellus, qui decuS & honor Romanæpurpu- ræ fuerat. Scripsit vulgari idiomate Italico his* toriam Belgicam fui temporiS, & alianonriulla typis excusa. LXX.FRANCISCUS III. — E FranciscuS de Lupis dela Fare Carpentora- cti in comitatu VenaisinonatuS, egregiæ indolis adolescens, cum a teneris annis Avenione Minimorum ordini nomen dedisset, in eo tantum profecit, ut ad omnes illius dignitates brevi fuerit evectus. Non modo enim provinciæ suæ præfectus, ac provincialis, ut vocant, exstitit, verum etiam Romæ in capitulo generali plurimorum votis atque sussragiis ad supremum illius ministerium fuit expetitus. Cum autem inter præstantiores ævi fui theologos ac concionato- res Franciscus emineret, ejusque in dicendo vim atque facundiam præcipuæ hujus regni ciREGENSIS. 41J A vitates essent demiratæ, non potuit diu lucerna latere sub modio, sedsuper candelabrum poni illam oportuit, ut omnibus qui in domo Dei sunt praluce* ret. Pervenit namque fama tanti viri Romam usqueadGuidonem Bentivolum sanctæ Roma » næ ecclesiæ cardinalem, & episcopum tunc Re » gensem, qui cum animadvertisset se in ecclesia sua nequaquam residere posse, ac de successere sibi subrogando cogitaret, non putavit alium Francisco aptiorem aut digniorem inveniri pos- se > qui hanc cathedram occuparet. Ceflit igitur Guido cardinalis in illius favorem Regensem episcopatum, retenta pensione ; sicque Fran- ciscus accepto apostolico mandato anno 1625. t Lutetiæ inauguratus est in æde sacra patrum Minimorum, a Guidone Huralto Hospitalio archipræsule Aquensi, operam pratstandbtu Tussano deGlandeves Sistaricensi, & Ludovi- co Duchaine Senecensi præsulibus. Post aliquot menses ad ecclesiam suam pergetu, a Regen- sibus publica laetitia & congratulatione susceptus est, ac subinde quantus ipse antistes futurus esset, egregiis concionibus fatis ostendit, quas magno cum audientium fructu habuit, tum Reji, tum in variis suæ diœcesis basilicia. Sed heu ! majora quæ in ecclesiæ utilitatem a Francisco exspectari poterant, praepropera mors invidit. Anno enim 1628. qui fuit ejusdem Francisei vitæ t postremus, electus e provinciæ Aquensis præsulibus, qui res cleri Gallicani in ipsius coctu generali Pictavis, ac dein Fontiniaci congregato procuraret, cum ibi se opere ac sermone potentem exhibuisset, solutis comitiiS, plurimisque a rege cumulatus honoribus, antequam suam diœcesim repeteret, Lutetiam tendens, febre correptuS Eitivalii in Charnia Benedictinarum monialium abbatia, Cenomanensis diœcesu, hu- manisiime exceptus, cum invalescente morbo decubuisset, paulqpost exstinctus est die vigesse ma-octava Septembris^oepusque ejus apud Sa- ligniacum oppidum vicinum, atque inibi nuper fundatum ordinis Minimorum cœnobium, prout mandaverat, in sepulcrum illatum est, ad diem 11. Septembris anni supra memorati. Hujus præsulis encomium habet P. FranciscuS La- novius in chronico ejusdem ordiniS Minimorum : prorsos juxta fui nominiS etymon, clara sapientiæ pharus, ac purum pietatis far. In cujus etiam nomine ludens Abeliuc Sammartha- nus Scævolæ II. filius, sacri consistorii comes, hoc epigramma cecinit : Alta pharot taeo deprensit aquore nautit, Conspicuo lychni lumine monstrat iter. At variti actam ventorum hinc inde procellit, Littore securam ststit amica ratem. Tu quoque, magne Fari, vibranti fulmine lingua, Ad supera oppresus limina pandis iter. Et fere demersum vitiorum turbine mentem Erigis ; ac tutam victor ad astra vehis. LXXI. Ludovicus. Ludovicus Doni d’Attichy familia apud Flo- rentinos illustri ortus est, e qua nonnulli in priores ac vexilliferos, vulgo Gonfalonerios, id est supremos reipublicæ Florentinæ magi