Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/240

408 ECCLESIA ■ de Tenda vicario generali, a Julio pontifice maximo disoensatus super defectu natalium, decessoris abdicatione eligitur. Primo fui episcopatus anno 1523. ad clientelæ profeflionem debitam compulit Petrum Fabricium dictum de Mazano. & Maximinum de Castellana Regen- ses condominos, ex libro hominiorum. Diem clausit extremum anno 1526.10. Aprilis, herede nominato ex asse Antonio de Tenda episco- po Bellovacensu LVIII. FRANCISCUS II. Franciscus de Dinteville, nobilis Campanus, decanus AutHsiodorensis, & abbas Dervensis, „ vocatur electus Regensis 3. Augusti 1527. pos- sellionem nanciscitur eodem anno ; sed epiico- patum per vicarios tantum administravit. Demum per obitum patrui Francisci, quiexceffit e vivis die penultima Aprilis anni 1530. translatus est ad ecclesiam Autisiiodorensem, ubi consule quæ ad eum pertinent. LIX Robertus II. Robertus Cenalis origine Parisinus, ex docto- re Sorbonico, & episcopo Venciensi in Provincia, designatur præsul Regensis a Francisco I. apud Engolismam 7. Maii 1530. vi concordato— _ rum inter Leonem X. summum pontificem, &’■ eundem regem. Hic præsul eruditione clarus, per triennium quo rexit ecclesiam, saluberrimis eam constitutionibus & statutis synodalibus, quæ exstant, informavit. De ipso rursum locuturi fumus, quando agemus de episcopis Abrin- censis ecclesiæ, ad quam sedem transiatus est anno 1532. L X. ANTONIUS II. Iterum. Antonius Lascaris de Tende Regensis antea episcopus, ex Bellovacensi, ad Lemovicensem praesulatum traductus est ; at prioris sponsæ Re— r gensis ecclesiæ amore illectus, eo migrare ite- rum constituit. Johanne ergo de Langeaco Abrincensi episcopo ad Lemovicensem cathedram, cedente illam Antonio de Tenda, & Roberto Cenali ex Regensi ad Abrincensem lponte transeuntibus, idem Antonius huic Regensi sedi secundo præsicitur, solemni pompa urbem ingressus pridie cal. Decemb. 155z— opimis insuper donatus est sacerdotiis.Erat enim præpositus B. Mariæ de Donis Avenione, Priniensis, Bariolensis & Regensis, ex dispensatione apo- stolica, necnon abbas beatæ Mariæ de Sorici- nio. Clementem VII. papam Massiliæ invisit, a quo statutorum capituli Regensis confirmatio— I nem obtinuit anno 1 « 3. Demum Barbentanæ ad Druentium juxta Avenionem codicillos testamenti scripsit 1541. 14. Novembris, quibus inter alia legat cathedrali quofdam reditus, pro majore missa singulis diebus ad sui, suorumve perennem memoriam celebranda. Decessit Avenione in ædibus præpositi beatæ Mariæ an. 14. pontificatus fui Regensis. LXI. JoHANNES-LUDovICUS. Johannes-Ludovicus de Boulliers abbas Villa- rii, & beatæ Mariæ de Stapharda in Pedemon- REGENSIS. 409 A tio, Ludovico dominoCentalli &Maria Trivul. tia Mediolanensi parentibus genitus ; vir bellator potius quam pedo pastorali aptus, intersue- rat pugnæ Cerisotensi cum ala equitum pugnans pro rege Francisco I. aono 1 ^44. ut testatur Blastus Monlucius in commentariis ; postmodtrm hujus cathedræ administratrone potitur, suffectus post obitum Antonii de Tenda, prout indicant tabulx publicæ senatus Aquensis. Ejus pontisicatus non prætergreditur annum 1550. & nondum consecratus interiit, non sine veneni lulpicione. LXII. LancILOTUJ. Lancelotus de Carles Burdegalensis, senato- ria familia natus, filius Johannis in parlamen* to Burdegalensi præsidis, ex Jacoba Constantia, Henrico 11. Cnristianiisimo regi notus & carus ob peritiam dexteritatemque in tractandis rei- publicæ negotiis, ab ipsi> missus fuit Romam circa annum 1547. cum Francssco de Rohan domino de Giez, apud pontificem de amicitia siuicienda acturus, quemadmodum refert Thua- nus hisu 1. 3. Creatus Regensis episcopus, adiit possessionem per procuratorem anno 1550. postea Rejum solita pompa ingressus, ad ecclesiæ siuæ ornatum mentem adhibuit, quam aulæis, picturis, aliisve donariis locupletavit, & maxime sanctuarii parietes, fornicemque decorare curavit. Anno 1552. Regenses condominos feu- datarios ad clientelam admittit, & comitiis generalibus trium ordinum Lutetiæ interfuit anno 1557. Porro edidit versibus Gallicis cantica, Bene dictus, &c. ut notat Antonius Verderius in bibliotheca ■, unde a Lurbeo in libello de illuso Aquitaniæ viris commendatur his verbis : Lancelotus Carius honesta familia Burdigala genitus, in litteris omnem atatem confumpfit ; cumque eo nomine ab omnibus doctis summo esset in pretio, & prafertim Lutetia, ubi quafi domicilium con- fiituerat, atque ex ea re aulicis gratus & probatus esset, ab Henrico regeRegienfcm episcopa- tum adeptus est, in quo fut officit memor, pie & fancte versutus est. Exstant aliquot ejus commentationes Gallico sermone lcriptæ : item epistola Gallica ad regem Carolum IX. qua obitum Francssci Lotharingi Guifii, ejufque no- visiima verba, post lethale vulnus acceptum in obsidione Aurelianensi eleganter expreffit. Mi- chael Holpitalius Franciæ cancellarius lib. 1. cpist. eleganti carmine magnum eum poetam prædicat. Petrus Ronsardus poetarum nostra- tum princeps lib. I. hymnum 7. ei dicat ; ac Joaohimus Bellaiuseum lepide hoc poemate sic alloquitur.- Cum tibi fint Charites, Venerefqut, jocique, le- porefque Aonio cum fis gratus & ipfe choro. Cum populis tam grata fluant tibi carmina, Carie, fam miht non Carius, fed Chafilaus eris. LXIII. HONO RATUS. 1 Honoratus de Ville-neuve abbas commendatarius beatæ Mariæ de Sdricinio, Helionisde Villa-nova domini de Sparrono, e nobiliflima Cciij