Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/221

370 ECCLESIA LXXIV. JOHANNES V. Johannes Nicolai, quem vir eruditus laudatus siipra dicit fuisse vicelegatum Avenionen- siem, siubrogatus est Montacutio in Aptensi cathedra. Breviarium ecclesiæ luæ meliorem in Formam disposiiit typis editum anno 1532. Anno proximo mense Martio magnum moriens reliquit desiderium fui viris doctis, quos amicos habebat, imprimis Jacobo Sadoleto episeopo Carpentoratensi, qui eum laudavit quod flagraret studio sacrarum litterarum ; hæcque subjungit perhonorifica : Te vero mi optime & jucundissime Nicolae, quibus efferam laudibus ? novi j tuam bonitatem, justitiam, integritatem, sensus tuos noviplenifstmos pietatis, animum quoque optimis semper diditum, & artibus & litteris > quod supe miratus sum. Atque eo magis, te ex maximis curis & occupationibus quibus distinebare, aliquid semper videbam surripientem temporis » quod verioribusstudiis impartires. Vincit tua virtus studium meum, neque est nostra tuis laudibus facultas ullo pacto par. Veruntamen etst tu neque nunc primum, nec unquam mediocriter, sed diu ante totus in optimis studiis suisti, hoc tamen retente tuo facto, quod summi doctoris & praconis magni Dei lectionem provehere, atque illustrare pro tua parte conatus es, stc me tibi devinxtsti, ut in vetere nostra, mutuaque benevolentia meus in te amorquast novo igni instammattor esse videatur. L X X V. C S a R. Cadar Trivultius ex genere apud Mediolanenses illustri, atque in Gallia præstantioribus dignitatibus cohonestato genitus, adhuc junior designatur episcopus Aptensis a* Francssco I. rege Christianisiimo. Anno 1533. ad episcopales functiones usijs est ministerio Bartholomei Por- talenasii Carmelitæ Trojani episcopi. Organa j pneumatica canora in ecclesia neri curavit. An. 1^39. sedem Comensem obtinuit auctoritate se- disapostolicæ, retento episcopatu Aptensi, usque ad annum 1541. LXXVI. PETRUS VII. Petrus de Forlivio filius Marci A venionensis, & Delphinæ deFulgeria, canonicus & præcen- tor Avenionensis ecclesiæ, abbas etiam sancti Evssebii Aptensis & Sinanquæ, diœcesis Cabel- licensis, schedula regia defignatur Aptensis epi- scopus die 1. Decembris anni 1541. lolemnique pompa urbem est ingressus die 24. ejusdem men- sis. Anno 1546. conventionem fecit de quibus. dam litigiosis Cum capitulo siio. Anno 1549. die 16. Maii sacramentum dixit, fidemque clienta- rem præstitit Henrico II. regi Christianisiimo, tanquam Provinciæcomiti. Anno 1553. orta inter ipsum & consules Aptenses contentione, pro tributariis præstationibus de toto Turritarum agro ab epssCopo exsolvendis, tandem conventum est sub certis pactionibus, si.ipernæ in Provincia curiæ senatusconsulto confirmatis anno 1555. Cesut anno *557— Avenionemque profectus, ibi fere usque ad vitæ exitum permansit, hoc est usque aa annum 1559. quo in abbatia APTENSIS. 572 sua Sinanquæ, nuper ejus curis magna ex parte refecta, animam exhalavit die 5. Februarii. Jacet tamen Aptæ in siiæ olim ecclesiæ sacello dicto Corporis Christi. Quædam contulit collegio Avenionensi. LXXVI I. JoHANNE S-BA PTIST A. Johannes-Baptista Rambaldus de Simiana filius Bertrandi Rambaldi baronis de Gorda & de Casa-nova, ex Perota de Ponteves, transfertur anno 1560. abepiscopatu Venciensi ad cathedram urbis Aptensis, cujus dominium ex parte ad gentem nobilisiimam Rambaldorum de Simiana a longo ævo pertinebat. An. k6i. die 21. Junii Carolo IX. Galliarum regi siaem clientarem professus est. Anno 1565. mota de- nuo controversia pro agro Turritarum, quem consules Aptenses legi communi tributorum sub- iicere volebant, senatus illum immunema publicis muneribus novosenatuS-conlulto declaravit. Hic episcopus defecit a fide catholica anno 1571. chartis & instrumentis ecclesiæ igni damnatis. Simul erat abbas S. Saturnini TosoC LXXVIII. FRANCISCUS. Franciscus de Simiane, sieu de Casa-nova 5 Johannis-Baptistæ nuperi episcopi frater, monachus ordinis Cartunensis in monasterio Ave* nionensi, qui præsecturam gesserat in monasteriis Villæ-novæ & Boni-passus, vocatus est ad siedem Aptassem anno 1571. ut offensionem ex : Fui fratris apostasia orthodoxae plebi datam, bonis dilueret exemplis. Nec fefellit spes de eo concepta ; nam frequens diœcesim suam vi- sitabat, & quidem pedes, largas ubique spargens eleemosynaS, omniaque boni pastoris munia sedu Io exfecutus est. Ingenti cum lætitia exceptus est urbem ingredienS, anno 1571. quo 1 sacramentum dixit Carolo regi IX. An. 1585. 1 concilio adfuit Aquensi. Recrudescente contentione deprædiario tributo ex agro Turrita- no, factam a fratre suo cum civibus conventionem renovavit ; sicque paci gregis consiiltum est. Decem præbenaas in ecclesia sancti Saturnini apud Tolostim, cujus abbas erat, fundavit. Migravit ad Dominum anno 1587. sepultusijue est in tumulo gentilitio, intra majorem eccle- siam. De eo necrologium Cartusianorum Ca- strensium ita habet : *ty. Maii obiit reverendissimus dominus Franciscus de Casa-nova episcopus Aptensis, professus & alias prior domusAvenio- nensts & aliarum domorum, visttatorque Provincia. Habet anniversarium in ecclesia sancti Saturnini die 4.. Februarii. LXXIX. POMPEIUS. Pompeius cognomento Perillus e Segusione* i in Pedemontio oriundus, insignis theologus & concionator ordinis Minorum, habuerat magistrum ih Pacris litteris Sixtum V. summum pontificem, quod forsitan ad infulas ipsi viam munivit. Erat præterea medicæ artis peritisti- mus. Henricus Engolismensis major Franciæ prior Jerosolymitani ordinis, &Provinciæpro- rer, Pompeium pro conCionatore* habuit, rioc « Ipfum eodem munere functum suiffc apud Phjjippuox II. pamarum regem dicU D. de S. Quemm.