Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/203

55j ECCLESIA i nem Savaronem ATvernum præsidem Claro— l mon. alsosque eruditos Galliæ viros. At inter exteros, Cassarem Baronium annalium eccle- siæ scriptorem eximium, Fabricium Carassam. Paleotum, Fasehinetum, Valerium Veronen- sem, Cajetanum, Alanum, Columnam, & Bor* romæum juniorem, omnes quidem Rom. eccl, cardinales. Quod vero (pectat ad lucubrationes tanti viri, istæ siinteditæ : libri delanctissima Trinitate ; psalmi Davidis commentariis illus- trati ; opus in sacra quatuor evangelia ; notæin libros ue Eucharistia Claudii Espenlæi docti præstantssque theologi, & in tractatum de mss- sa ; chronologia sacra, usquead annum 1584. ] perducta 5 Flavii Josephi opera Gallice reddita, ejus studio excusii ; opuscula item varia e Rabinis s vetusque testamentum cum vulgata editione. Origenis opera recensiiit ; quæaam nondum edita protulit, ex manisscripto Græco bibliothecæ regiæ, hoc est Philocaliam, quem tractatum latinitate donavit. Multa alia scripsit cum theologica, tum historica, variis linguis in quibus versatus erat, ideoque haud immerito præclarum ecclesiæ, litterarumque fidus ab Op- meero Belga nuncupatur. Legendi Possevinus in apparatu sacro > V ion in figno vitæ, Hi- larion de Coste, ordinis Minimorum, unus ex sancti Francssci a Paula nepotibus, eruditione & pietate commendandus, in elogiis clarorum Galliæ virorum, beatus item Francsscus de Sales episcopuS & princeps Gebennensis, 1. 2. theolo- giæ & de amore Dei, L 2. c. 11. Guillelmus du Vair Galliarum procancellarius, & antistes Lexoviensis, primæ notæ scriptor eruditiflimus in oratione ad Ludovicum XIII. regem Chris- tianissilnum. Demum Scævola SammarthaniiS in elogiis Gallorum doctrina illustrium, qui nos- tra patrumque memoria floruerunt lib. 4. cujus verba referre libet Genebrardo nostro plane honorisica : Arvernia bonis ingeniis fecunda, tujus e gremio prodiere togati ordinis tot illustres viri, hunc etiam edidit suerat i ordinis eruditum virum ( urinam pari confilio suisset) qui fancta lingua regius apud Partfios interpres, Hebraica antiquitatis arcana plurima, ea maxime qua ad rationes temporum subducendas pertinent, adhibito perspicacis ingenii lumine perquistvit, ac in lucem protulit. Hoc enim ex fonte ortum est chrono- logicum illud opus, & alii, qui nunc sunt in manibus hominum, fimilis industria fetus, maximis ab eo vigiliis & laboribus elucubrati. Multa ille ex Hebrais & Gracis accurate transtultt, multa recognovit, multa commentatus est. Novijstmeque musurum penetralia ingressus, amatorium Salomonis Latine tentavit poema, molle illud quidem ac tenerum, sed piumi quo Servatoris piissimos in ec- clestam suam amores intelligi sapientijimi homines tradidere. Nec eum ab instituta verstone deterruit, quod alii summa doctrina viri & hujus atatissucile principes poeta, lepores omnes & gratias in eodem carmine transferendo felici/jime jam impendissent. Hisstudiis infenefcentem, partaque prastantis eruditionis opinione late celebrem, Gregorius XIV. eorum commendatione, qui a regio nomine defciverant, Aquenst archtepisco- patu donavit ; Sed magnanimo rege rerum potito, QuU ENSIS. 336 impetratam his authoribus a pontifice dignitatem diu fervare ac tueri non potuit. Hanc enim Paulo Huralto magni Hofpitalii nepoti summa eruditione, summaque facundia viro, sua in principem & rempublicam fides merito refervabant. Fato functus est Semuri Burgundionum, quo in oppido non ignobile facerdotium possidebat, annofalutis M. D- xc vn. circiter atatss annumsexagestmum. LXIX. Paulus. Paulus Hurault de FHospital, Roberti Hu- ralti domini de Belelbat, Margaretæ a Francia ducissæ Sabaudiæcancellarii, itemqueMagda- lenæ Midiaelis Hospitalis magni incomparabi- lisque viri, Galliarum cancellarii natæ, filius erat. Et Paulus quidem ex libellorum Pupplicum in regia magistro, ac consistoriano comite, nominatur Aquensis archiepiscopus ab Henrico Magno rerum potito 1595. Fuit summa eruditione & facundia præditus. Urbem autem sdem- niter ingreditur 1599. Decembris 23. Antonio de Cuppis Sistaricensi, & Guillelmo le Blanc Grassensi episcopis asiistentibus. Superiore anno 1598. in sacello simcti Maximini repertæ fuerant permultæ sanctorum reliquiæ, quorum , nomina interciderant ; quod non mediocre gau- ’dium urbi attulit, sijd præsertim pio archiepi- si : opo. At paulo post turbamentum luccesiit. Etenim anno 1601. die Aprilis 13. convocatis ple- risque siiæ civitatis confessoribus, prohibuit ne absolutionem impertirent parlamenti senatoribus, qui sacerdotem quemdam criminis peflimi convictum, non degradatum a se, ultimo suppli- cio affecerant, erepta judicibus ecclesiasticis ejuS criminis cognitione. Quamvis autem illam prohibitionem suam postridie revocasset atque sii- stulisset, non nihil tamen exagitatus est a regio i cognitore, donec certo quodam modo satisfecisset. Qua in dissensione Carolus d’Esbier præ- positus sitncti Salvatoris, cum ad matutinas horas tertio post prohibitionem die, fe conferret, præ foribus ipsius majoris basilicæ confossus est a ficariis, quos ad injuriam senatus ulciscendam submissos Conjectura fert. Biennio post I6o3.Octob.23.comitia Provinciæ indicta fuere Aquis-Sextiis jussu ejustlem principis Henrici, qui academiam illustravit. Inter- est autem Paulus comitiis generalibus cleri Lutetiæ congregatis 1606. Ipseque concionator eximius orationem funebrem habuit in exsequiis illustrissimi principis Mathiæ imperatoris anno 1619. celebratis in æde metropolitana B. Virginis. Admisit patres Oratorii & Soc. Jesii, ac Ursiilanas, in urbem Aquensem, necnon Mi- noritas dictos Recollectos, anno 1621. quibus data est ecclesia Pancti Laurentii. Ecclesiæ vero quam nunc obtinent, fundamentaposiiit anno 1624. Item excepit Augustinianosaiscalceatos, Trinitarios, &moniales sub titulo Visitationis B. Mariæ. Fuit acerrimus juris ecclefiastid & auctoritatis episcopalisassertor, in disiidiis quæ habuit cum senatu Aquensi pro jurisdictione. Exactis autem in pontificatu annisviginti novem, moritur anno 1624. mense Septernb. Sepultus est in monasteriolo quodam vici dicti du Fay, cujus Huraltii toparchæ siint in agro Wastiniensi. LXX.