Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/174

Haec pagina nondum emendata est

2„ ECCLESIA V rensem anno 1332. Raimundus fundavit anno j 1346. sodalitium presoyterorum apud sanctum Africum, cujus fundationis instrumentum vide in appendice. Vitam non protulit ultra annum 134.7. III. G U I D o. Guido ex nobilibus dynastis de Venta dor io in Lemovicibus, Vabrensem obtinuit cathedram ab anno 1347. ad 1351. nec plura de illo ad nos pervenere. IV. P E T R u s II. Petrus de Agrifolio nobilis Lemovix, ex monacho & abbate Casæ-Dei, episcopus Claro- montanus factus, postea traducitur ad sedem Vabrensem anno circiter 1352. Hunc legimus fratrem fuisse Florentiæ abbatissæ Ennonencæ (Nonnenques) Si Raimundi Ruthenensis episcopi, in quo de Agrifolii nobilissima gente, Si de vero ejus cognomine quadam notavimus. Fuit etiam Petrus Ucetiensis episcopus, & Mi- matensis, ex testamento Raimundi Ruthencn- sis episcopi ejusdem fratris. V. BERTRANDUS. Bertrandus dePebrac fuir prior de Ventado— < rio, tum beati Martini a Campis in urbe Lutetia. Prxsul autem Vabrensis creatus est anno 1355. die 28.Octobris, ex actis confistorialibus. Consulenda est historia S. Martini Campensis, in qua modo de Peberaco, modo de Peberiaco nominatur ; legiturque transiatus adepiscopa- tum Vabrensem ; quem dum administraret, confirmavit fundationem sodalitii presoytero* rum in ecclefia sancti Africi anno 1355. indictione vm. Innocentii papæ VI.anno 111. die 4. Aprilis. VI. GuILLELmusI. Guillelmus Bragose, quem scriptor vitæ Innocentii papæ VI. testatur ex pago Mimatensi fuisse oriundum, juris canonici doctor fuerat in urbe Tolosa, & vsearius’generalis in spiri- tualibus Si temporalibus Stephani archiepiscopi. Abbas Moiffiacensis qui scripsit vitam Urbani V. appellat eum magnum carionijlam, & hominem magni cordis. Itaque non solum episcopatu, sed etiam sacra Romanaqtie purpura dignus visos est summo pontilici Innocentio VI.qui eum in collegium cardinalium adscivit die 17. Septembris anno 1361. Primum autem obtinuit titulum sancti Georgiiin Velo aureo, deinde S. ■ Laurentii in Lucina. VII. STEPHANUS. Stephani de Vaflignaco ut episCopi Vabrensis mentio fit in huius ecclesiæ instrumentis anno 1364. Si 1370. Anno 1374— contulit ecclesiam sancti Pauli, præsentante Elixendi Elnonencæ abbatissa. Occurrit quoque in chartis monasterii Salvanesiæ an. lvjK. Si 1396. Misitprocuratorem ad concilium Pisanum an. 1409. coactum, tollendi schismatis causa. Obiit rem su- <8 Ex Wadingho tom. VI. in regesto pontificio pag. 50. & soq. Vide Baluz. not. in vir. pap. Avcnion. LBRENSIS. Z80 premam anno 1412. die 24. Novembris, ex Chenutio. VIII. GUILLILMUS II. Guillelmus de Bastidos chartæ Ennonensis

? arthenonis 3. Octobris anno 1418. inseribitur. Jihil de illo scitu dignum lignatur in tabulis. Mortis annus apud scriptores omnes notatur 1421. IX. Johannes. Johannes cognomento Petri publicis actis probatur sedisse annis 1421. 50.49.51. Societatem prcsbyterorum 1’ancti Africi incollegiatam ecclesiam erigi curavit anno 1440. xn. Kal. Februarii, Eugcnii papa anno x. Obtinuit postea titulum episeopatus Beritensis. X. BERNARDUS. Bernardus Blanchi nepos Johannis > antea prapositus Belli-montis anno 1453. & sequentibus, saltem usque ad annum 1475. commemoratur in chartis. An. I453.die3.mensis Septembris, cum de novo pontificalem assumeret posses- sionem in ecccsia lua, consules S. Africi eum adierunt, dixeruntque mirari se, quod nondum acceflisset in sijam urbem, insigniorem videlicet locum suæ diœcefis, ut iniret possessio- nem Iui episcopatus, exemplo suorum anteces- sorum, domni S’cpha » i bona quondam memoria, domni Guillermi, & domnijohannis, ejusdem episcopi avunculi lui, & nunc episcopi Feritensis*. Eorum precibus obsecundans Bernardus, in cathedra episcopali positus promisit se quamprimum accessurum. Anno 1460. transegit Cum capitulo, sijper collatione beneficiorum eccle- siasticorum, Sic. Nominatur in pactis matrimonialibus Johannis de Roquefeuil fictis 25. Maii an. 1461. in monasterio de Salvanis diœ- cesis Vabrensis. Obiit 12. Decembris 1485. si iis qui de ipso scripserunt fides est adhibenda. Diu tamen antea successorem habuit in sede Vabrensi. XI. Antonius-PeTRUs. Antonius-Petrus de Narbona filius Johannis de Narbona baronis de Talairano, ex Sibylla de Carman, abbas Fontis — frigidi, cujus monasterii monachus erat, inquit Chenutius, renuntiatus est episcopus saltcm an. 1477. etenim hoc anno die 23. Aprilis, solemni ritu exceptus est in urbe, ea pompa qux recens creatos episcopos decet, lpso judice cum Simone Fulter canonico de Elnis, querela iopitur inter Caro- kim episcopum deElnis, & Petrum episcopum Lacturensem, abbatem Crass de jure patronatus circa ecclesias de Commiliano, de Ripparia, de RJpis-altis, & de Canois diœcefis Elnensis 4. Mardi 1488. Varia incoclefia Crassensi consecravit akaria an. 1491. Anno sequenti utab- bas Fontis-frigidi transegit cum domino de Gas- parct. Præsulem hunc extremum diem clausisse die festo sanctæ MariæMagdalenæ XI11. Kal. Augusti anno 1499— & quidem in domo paterna, testatur nccrologium Crassense. Seoulturam ipsi datam in monasterio FoiiUs-srigiili legitur