Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/150

1}, ECCLESIA R . tat cathedram episcopalem in choro, ubi si- tus est. [• LII. BERNARDINUS. Berftardinus Francisci nepos & coadjutor, eo exstincto cathedram conscendit 1614. Inauguratus fuerat episcopus Nicopolitanus in re- fali abbatia S. Germani Pratensis Lutetiæ, a .conardo de Trappesarchiepiscopo Auxitano, asiistentibus episcopis Baionensi & Rivensi. ln vivis agente patruo dicavit ecclefiam Capuci- norum V illæ-srancæ in Ruthenis, cujus instituti patres admisit in urbe an. 1616. 25. Oct. Comitiorum provinciæ Ruthenæ nomine gravisiimis de rebus ad regem Ludovicum XIII. delegatus fuerat anno I6Io.&ut ei novilsime ad regni moderamina assumto obsequia præstaret : decedit anno 1636. LIII. FRANCISCUSIII. De hoc episcopo qui quartus ex gente Corneliana Ruthenæ cathedræ impositusest, hæc pauca legimus, nimirum quod nominatione Ludovici XIII. regis Ruthenensem episcopatum obtinuerit, quem regebat anno 1645. LIV. CAROLUS. * Amplisiimam nobiliffimamque Noalliorum familiam Lemovicinus pagus a sexcentis minimum annis extulit, quæ per totam deinceps Galliam in militiæ ac ecclesiæ fummis dignita^ tibus refulsit. Ex hac gente prodiit Carofus de Noailles, filius videlicet Henrici comitis d’Ayen Arverniæ superioris gubernatoris, ex Johanna- Germana d*Espagne. Hic clericali militiæ addictus abbas fuit S. Geraldi Aureliae, ac Vale- tæ, &c. tum episcopus S. Flori factus est. lnrer cetera pia opera, cum esset ab anno 1609. prior commendatarius monasterii de Regula diœce-1 sis Vasatensis, illud uniri congregationi sancti Mauri procuravit ; & fundavit conventum fratrum Minorum apud Brivam, die 24. Januarii anno 1629. Traducitur ad ecclefiam Ruthe- nensem anno 1646. Obiit autem apud Ruthenos die 27. Martii an. 1648. LV. H A R D U I N U S. Harduinus nobilis Picto, doctor Sorbonæ, cujus postea provisor fuit, & abbas de Sablon- cellis diœcesis Santon. ob eximias dotes, prudentiam, pietatem, morum castimoniam, electus est anno 1647.inter totpræstantiffimos viros, quos sinu suo semper fovet Gallia, ut Ludovici XIV. regis pueritiam regeret, optimam— j que indolem ad summa quæque proveheret ; quod ut felicius propositis exemplis exsequeretur, scripsit vitam Henrici IV. cognomento Magni, regis avi. Quantum vero profecerit sub sapienti ejus diseiplina tantus dilcipulus, dicat orbis universus, qui eum ut regum maximum etiam juniorem suspexit. Designatus est episco- pus Ruthen. Harduinus die 10. Junii an. 1648. Consecratur die 18. Aprilis an. I6.49.in ecclefia vici de Ruel, in agro Parisiensi, ab Ægi- dio Boutaut Adurensi præsule, postea Ebroi- censi, cooperantibuS Antbymio Dionysio CosTHENENSIS. xjt i hon tunc Dolensi episcopo, deinde Nemauscnfi, ac Rogerio d’Aumont Abrincensi. Accitus est ad regiam urbem die 30. Junii an. 1662. sche- dula regis, qui eo frui liberius cupiebat, ipsum- que in rebus ecclesiasticis consiliorum suorum participem essecit. Erat ordinum regiorum commendator & cancellarius, unusquc ex 4.0. viris academiæ Francicæ. Erit alibi locus iterum de illo loquendi, nimirum in ParisiensibuS archiepiscopis. LVI. Ludo vicUs. Tranflato ad archiepiscopatum Parisiensem l Pcrefixo, rex Christianisiimus designavit episcopum Ludovicum Abely, Paridis honesto loco natum, doctorem theologum facultatis Pa- risiensis, pastorem S. Judoci eadem in urbe, mense Aprili anno 1662. Impositione manuum persicitur in summo apice sacerdotii menfe Septembri anno 1664^0 eodem archiepiscopo Parisiensi, cui adstiterunt episcopi Albiensis & Condomensis. Anno 1666. onus episcopale deponit, seceditque apud presbyteros Congregationis a Misiionibus cognominata-, Parisiis ; quo in otio scripsit compendiose de theologia, sub titulo medulla theologica, de ethica Christiana, ediditque vitam Vincentii a Paula prelbyteri institutoris & primi præpositi generalis Con. gregationis Miflionum. Quievit in Domino die 4. mensis Octobris anno 1691. ætatis suæ anno 88. L V 11. GaBRIEL. Gabrielde Voyer de Paulmy filius Ludovici vicecomitis de Paulmy, & baillivi Turonum, ex Francisca de Larsay, post abdicationem Ludovici Abeiy, nominatione regia vocatur ad cathe* dram Ruthenensem. Ritus solemnis ejus inaugurationis factusest Parisiis inecclefia S. Ludovici Jesuitarum vici S. Antonii die 8. Maiian. r667.abarchiep. Parisiensi, assistentibus episcopis Engolismensi & Aquenss An. 1670. corpus sancti Naamatii confessoris & diaconi sancti Amantii episcopi Ruthenensis, in ejufdem sancti ecclefia sepultum e lapideo loculo eduxit & elevavit, asiistentibus capitulo & parochiarum totius diœcesis rectoribus ad synodum convocatis. A 0.1673. insignem portionem reliquiarum sanctæ Proculæ virginis & martyris Ruthenensis, cui caput amputatum est Ganniaci apud Arvernos, a clero iancti Amantii impetratam, in basilicam sancti Amantii solemniter transtulit die 3. Septembris, qua ejus memoria recolitur. Vitam clausitan. 1684. LV1II.PAULUS-LUDO VICUS-PHILIPPUS. Paukis-Ludovicus-Philippus de Leze de Lu— < signan, licentiatus in theologia faCultatis Parisi abbas sancti Bartholomæi diœcesis Noviomen- sisnominaturepiscopus Ruthenensisan. 1684. Verum ob discordiam inter papam & regem Christianisiimum, consecratur tantum anno 1695. die 15. Novembris in æde sacra Cartusia— : norum Parisiensium. Die scquenti fidem juravit ac promisit. Hio vIgilantiffimus præsul dutn suam diœcesim lustraret an. 1698. invenit in