Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/145

Haec pagina nondum emendata est

22, E CC L E S I A 1 vitas paparum Avenionensiumpag. 1323. & seq.. Joh.de Cardaillaco e veteri nooilitate Cadurc. litteris operam dedit in academia Tolos. ubi factus doctor, ut constat ex ejus bullis pro epif- copatu Auriensi, jus civile docuit eadem in academia ; quo tempore missus ad Clementem papam VI. ab eaaem universitate, ut in codice orationum ejus legitur, coram pontifice peroravit. Dum etiam ordinarie legeret Tololæ, orationem habuit ad universitatemftudii Tolosani. Ex laudato codice an. 1351. Clemens VI. creavit eum episcopum Auriensem in Hispania, ubi in festo lancti Martini patroni eccl. Auriensis orationem habuit, ex dicto codice, ibidem in syno- do quam celebravit. Profectus videtur in Hisoaniam, post mortem Clementis VI. nam iplum mortuum laudavit ex suggestu, & celebravit inthronifattc- nem Innocentii ejusdem successoris, & coram ipso condonatus est in festo annuntiationis B. Mariæ an. 1353. ex concionum ejus libro. Ac- ccsiit ergo ad suam ecclefiam Auriensem, anno 13 56. An. 1359. transfertur ad ecclesiam Bracca- rensem, per transiationem Guillelmi de Gardia ad Arelat. Quo in archiepiscopatu duas habuit synodos, ut ex orationibus quas ibidem pronuntiavit, infertis libro ejus concionum palam sit. ( Ibidem continetur harenga ejus, quando visi- tavit ecclefiam Astoricenlem, & episcopum suf- fraganeum suum. Idem sermone funebri parentavit Agneti de Castro reginæ Lusitaniæ, anno 1361. Ab an. 1367. detentus est in carcere Burgensi a Petro crudeli rege Castellæ, usque ad 1369. quo liber evasit Henrici regis Castellæpost Petrum crudelem fratrem suum, benencio. Ab ipso missus est ad Urbanum papam V. ut ex e jus. dem oratione constat. Porro verisimile est in hoc Romano itinere Johannem ad suos invisendos divertisse, nam interfuit funeri fratris fui Ber— ; trandi de Cardaillaco Montalban. episcopi, & in ejus funere oravit. Bertrandum vero mortuum esse an. 1369. probat Baluz. quod Petrus de Chalesio Bertrandi locum acceperit hoc an. 1369. Post fratriS funus Romam venit ad Urbanum papam. Ipso Avenione mortuo, Johannes cum Petro cardinali de Stagno, ejus celebravit exsequias, legiturque in collectione sermonum ejus sermo fer eundem factus in obse- quiis D. Urbani papa V in urbe Spoletana, &c. Cum inde reversos esset in Galliam, verisimile est eum renuntiasse archiepiscopatui Bracca- rensi, cujus loco sactuS est administrator ecclesiæ Ruthenensis, & Alexandrinus patriarcha. Inter ejus conciones legitur Jermo in festo Tpap antis… per reverendiffimum in Christo patrem Dom. patriarcham, sactuS ad populum in ecclesia sua Ruthenensi-PrætereaJohannem Ruthenen- sem fuisse Braccarensem archiepiscopum, probatur ex lib. obligat, archivi Vaticani, in quo legitur Johannem patriarcham Alexand. administratorem ecclesiæ Ruthenensis promisisse, die 26. Julii an. 1371. perfoluturum se cameræ domini papæ, & collegio cardinalium communia servitia ; & recognovisse pro ecclesia Brao carensi. Facta Johannis de Cardaillaco patriar- UTHENENS1S. tu chæ Alexandriæ, & administri Ruthenensis, sic prosequitur Baluz. An. 1372. fuit nuntius aposlolicæ sedis ad imperatorem, ut conciliaret pacem inter eum ac regem Hungariæ Bavarosque. Exstat ejusdem oratio, quando debuit adire imperatorem, ex parte regis Castellæ missus. An. 1375. Pasisus concionem habuit coram domino Carolo rege, dominica III. Quadragesimæ in festo Annuntiatio, nis. An. I377.baptizavit Tososæ filium Ludovi- ci ducis Andegavensis, natum die 7. Octobris. Vide Mabill. tom. III. Analect. p. 502. An. 1378. cum esset Romæ tempore mortis Gregorii XI. & electionis Urbani VI. accepit ab eo administrationem ecclesiæ Tolosimæ, 2uod probatur ex ejus depositione coram regis sastellæ legatis. Hanc aaministrationem confirmavit Clemens VII. cujus amplexus est partes ; hujusquepontisicis exstat bulla data anno 2. ejus pontificatus directa fohanni patriarcha Alexandrino, & administratori ecclesta Tolosu- nensts, quæ habetur in archivo collegii sianctæ Catharinæ an. 1383. profectus est Parisios, con- secravitque coram rege Carolo VI. Philippum de Molinis episcopum Ebroic. Obiit an. 1390.7. Octobris ; sepultusque est in ecclesia majori To- losiæ. Pleraque hic notata ex ejus orationibus & concionibus didicimus. Nostri Sammarthani, Johannem de Cardaillaco episcopum Ruthenensem, negant eumdem esse, qui ex archiepiscopo Braccarensi, postea factus est Tolosanus. Certe in epitaphio Johannis archiepiscopi Tososani, nulla sit mentio episcopatus Ruthenensis. Verum præponderant rationes a Baluzio prolatæ, epitaphii silentio. Præterea nulla sit etiam mentio episeopatus Auriensis, nec archiepiscopatus Braccarensis in hoc brevi epitaphio. Attamen his dignitatibus ornatum fuisse Johannem archiepiscopum To- ) sosanum omnes consentiunt. Itaque accedo ultro ad Baluzii opinionem, cui suffragari quoque videntur Sammarthani fratres, dum Johannem appellant adminiJlratorem^MthenersIem. I d enim supponit aliam ecclefiam quam habuerit in titulum, scilicet Alexandrinam cujus erat patriarcha. Præterea Johannes patriarcha Alexand.^ : administrator Ruthen. an. 1375. dic22. Februarii, dedit licentiam muniendi Burgum. Cujus litteras in hanc rem vide charta IX. Is autem non fuit Joh. de Armaniaco, cujus episcopatus non notatur nisi an. 1376. mense Oct.Ergo est Johannes de Cardaillac. Habet anniversarium die ultima Septembris. Fundavitque duas capellanias de quibus in catalogo beneficiorum diœcesis legitur : Prafentatio duarum capellaniarum fundatarum per bona memoria sohan, de Cardhaillaco patriarcham Alexandri a., adrninistr.itorem ecclesta Ruthenensis, in ecclesia cathcdrali Ruthena, in capella sancti Gabrielts, pertinet ad capitulum ■, institutio vero ad dominum episcopum. Quæ Baluzii sententiam adhuc fulciunt. De hoc prasule intelligi debet instrumentum illud ab Antonio Bonalio prolatum, quo a duce Andegavensi regis fratre ejusque socum tenente in Occitaniaan. 1378. civibus Ruthenæ urbis privilegia sublata declarantur, & postea