„5 ECCLESIA R bitum susciperct Tilbordam a sancto Mau-j u ricio, & Ticbordam a Cantobrio ; quapropter minister provincialis Aquitaniæ excommunicationem comminatus est Mariæ, quæ simctam sedem appellavit. Volebat quippe provincialis hanc novam coloniam educi ex conventu CadurCcnsi, ut ex ejus litteris liquet datis VIII. idus Julii an. 1291. Fundator hujus loci fuit Hcnricus comes Ruthenensis, ut pro- bat sententia prolata ab Arnaldo de Landorre, & aliis exsecutoribus testamenti comitis, qui decernunt ab ejus heredibus solvenda moiiiali- bus sextaria frumenti 72. Act. die Luna post fefe tum S. Clementis anno MCCCXH. ex chartis parthenonis ; quæ etiam nos docent Clementem VII. alias Robertum Genevensem uni visa se huic conventui, qui ibidem dicitur etiam fundatus a Johanne Armaniaci comite, ecclefiam collegiatam S. Amantii de TroHico, bulla data an. n. fui pontisicatus. Hanc unionem approbavit Bertrandus episcopus Ruthenensis die 3. Junii 1383. retento censu 8. librarum. XXXI. BbknardusI. Inter arctos fines episcopatus Bernardi de Monasterio circumscribitur ; cum nondum in- cœpisset paulo ante festum sancti Gregorii an. ( 1298. Aliundeque nobis constet ex chartis sedem vacasse mense Novembri in festo sancti Martini an. 1299. Hinc nonmirum si pauca de hoc præ- sule nobis occurrant dicenda. Unum dumtaxat referemus, scilicet an. 1198. feria VI. post Cineres, eum in manus suas suscepisse jus pa- rochiale quorumdam vicorum, de quo Vivianus abb.Altæ-cumbæ, & B. Petri praeceptor hofpita- lis S. Johannis de Jerusalem de Tauriaco dis- ceptabant. XXXII. G ASTO. Gasto electus a capitulo die 13. Aprilis e vivis exceffit die 2. Martii ejusdem anni, quem sus- picamur fuisse Christi millesimum trecentesi- . mum. Nam cum hoc anno pascha incidisset in diemx. Aprilis, quo incipiebat hic annus, eodem an. contigit electio Gastonis, scilicet die 13. Aprilis, & mors die 2. Martii. Jacet in sacello ecclesiæ Ruthenensis, ubi visuntur ejus insignia, scilicet duo cornua venatorum. De eo legitur in archivo ecclesiæ Aniciensis : Gajlo de Cornone episcopus Ruthenensis legavit clericis Anicitnfts ec- clefia septemdecim libras, super prato suo in riparia Borna.pro anniversurio faciendo. Item legavst eife dem VI. libras, & alia plura. XXXIII. PETRUS IV. Petrum de Plana-Cassagna, qui postea fuit Patriarcha Jerofolymitanus, extulit ordo sacer fratrum Minorum sancti Francisci, ut legitur apud Wadingum in hujus ordinis annalibus, ubi appellatur de Cassano. Hinc cum titulo Fratris Petri Ruthen. ep. commemoratur variis in tabulis, maxime in u-ansactione inter monasterium Bonæ-vallis, & milites templi de Speleo, quam
- . ratam habuit an. 1302. Verum antequam gesta eius prosequamur, investigandum elt quo modo Ruthenensi ecclesiæ præfectus sit. Cum canonici per tres fere annos non potuis- (THENENSIS. 216 sent de episcopo e gremio eligendo convenire > summum pontificem adierunt, postulantes ut hunc religiosum virum apud Ruthenos ob virtutis famam probe notum, fibi concederet in cpi s copum
- annuitque pater sanctisiimus. Anno 1305. die sabbati post testum sancti Johannis ante Portam Latinam, univit quasdam ecclesias, aut prioratus communi meniæ Piperaci. Anno 1307. ut morum corruptelæ in urbe grassanti mederetur, quædam edidit statuta quæ sic incipiunt : Quoniam summum bonum, &c. quæ ex integro luæ inseruit historiæ Antonius Bonal. An. 1309. legatus mittitur a Clemente papa V. in Cyprum infulam, ad componenda diilidia interHenricum II. Jerosolymorum regem, & Amalricum ejus fratrem, qui in regem rebella- rat, cumque conjecerat in vincula. Primarius tamen legationis in Orientem qua sunctus est, scopus fuit, ut in exercitu Crucc-signatorum & in Rhodia expeditione vices summi pontificis ageret ; aderatque quando an. 1310. hæc infula e Saracenorum dominio ab equitibus hoipita- lariis erepta est. Exhibet Rainaldus litteras Clementis V. quibus hunc episcopum instituit suum legatum in Cypro" & Rhodo infulis, Armenia minori, Alexandrino, Antiocheno, atque Je~ rosolymitano Patriarchatibus, ac in Cruce-sig- natorum exercitu. Quin etiam mortuo Antonio Jerosolymitano patriarcha, eum summus pontifex hac dignitate donavit. Simulque permisit retinere administrationem ecclesiæ Ruthenensis, quia Jerosolymitana jugo insidelium oppressa erat. Pontificium diploma ea de re datum est Montiliis diœcesis Catpentorat. IV. cal. Martii, pontisicatus Clemenus an. 9. Redux ex Oriente Petrus invenit gregem suum bellis intestinis dilaniatum, quorum occa- sio fuerat jurisdictio nonnullis in nundinis, quam comes Ruthenensis hinc sibi vindicabat, illinc vicarius generalis absentis episcopi. Bellum tan- * dem sopitum est prudentia Durandi Mimaten- sis episcopi, qui fuit electus judex a dissidentibus. Decreto vero sapientisiimi præsulis in jure peritisiimi, dato die ultima Martii an. 1316. statutum est ut jurisdictio indivisim ad episcopum & ad comitem, tam in urbe quam in burgo pertineret, ac utriusque nomine exerceretur ; quod deinceps observatum. Finem quoque litibus inter episcopum & capitulum, maxime ratione duarum præbendarum, quæ pertinent ad episcopum, imponi curavit Bituricensis archi- episeopus, per Pontium abbatem Bonæ-cumbæ, aui cum tribus assessoribus sententiam protulit ie 18. Januarii, an. 1318. Ita pace cum omnibus composita, ipse in pace quievit die 6. Februarii ejusdem anni. Coepus ejus quiescere dicitur in sacello sancti Pauli, quod nunc in sacristiam est conversum intra cathedralem ecclefiam. Exstant ejus litteræ hortatoriæ ad Transmari- nam expeditionem, seu de subsidio Terræ- sanctæ, an. 1316. scriptæ, quæ sic incipiunt : Reverendis, &c. Frater Petrus miseratione divina faero-fancta Hierosolymitana ecclejia patriarcha, a vide quoque epiftolam ejusdem papx, ad Philippum IV. Franc. regem, qua ipfi commendat Petrum Ruthen. episcopum ia illis partibus sodis Aposo legatum, in coUect.Balua.a4 ricas papa » - rum Aycnion. iliustraudas,
