Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/115

» <r ECCLESIA C dio depromamus ; videlicet ex variis tum hujus j monasterii, tum aliarum ecclesiarum instrumentis. X. Andraldus anno 868. sedebat quo tempore corpus sancti Aulberti abbatis refertur. XI. Bernardus, cui anno 6. regnante Ro- dulfo rege, mense Junio Remidius & Garlin- dis vineam in pago Caturcino in loco vocabulo de Vallibertmer concedunt. XII. Hugo I. abbas Moifliacensis erat regnante Lothario rege, quo tempore Siguinus filius Dimberti & Bertanæ, & Ermersendis uxor ejus, filia Stcphani & Richeldis, pro peccatis ; suis & parentum suorum, Deo & congregationi Moimacensis monasterii, filium suuum Dim- bertum offerunt cum oblatione ; ut ibi siat monachus usque ad obitum mortis, ubi Hugo abbas fecundum regulam fancti Benedicti praesse videtur. XIII. Gausbertus præerat etiam regnante Lothario rege, quo tempore ArnalduS & Hugo sancti Petri, alodem suum nuncupatum ViUa- bremarium ipsi concesserunt. XIV. Hugoni II. abbati Moifliacensi anno 1003. regnante Roberto filio HugoniS, præsente Guillelmo Engolismensi comite, & Gnmoaldo episcopo, alodem Colonicas dictum in pago Sane- tonico, in vicaria Mucronensi injuste possessum Amelia uxor Gammonis dimittit. XV. ErlosuSan. 1020. XVI. Raimundus hoc loco subjiciendus vadetur, utpotequi regnante Roberto rege a Mi- roneabbate, pro salute animæ Malsredifratris fui, alodem cum ecclesia S. Andreæ accepit. Quo etiam tempore simile donum a Remundo abbate obtinuit. Hujus ( abbatis) tempore, ut habet fragm. chron. Mois. ecclefea sancti Petri cecidit, & paulo pofe, proh dolor, eidem coenobio Pontius comes ( Tolosanus) prafecit abbates 1 milites & primus abbas miles suit Gausbertus s & abbas monachus eodem tempore suit Odilo. Qui sibi substituit abbates secundarios, quales putamus fuisse Stephanum, & Augerium quemdam, qui videtur Duranni abbatis episcopi facti vices egisse. XVII. Stephanus etiam Roberto rege regnante, alode qui Mons-sancius, (Forte sanctus) dicebatur, & adjuncta S.Petriecclesia, concessione Remundi Segui de la Landa donatur, ldem Stephanus præfuit etiam cum Gausbcrto abbate seculari, regnante Henrico rege, quo tempore Bernardus monachus maternam here— 1 ditatem monasterio Moifliacensi concesiit. Ceterum Gausbertus, quem aliquando legimus fuisse abbatem, erat vir potens ex præcipuis proceribus aulæ Pontii comitis Toloiani, qui emerat jus Advocatia monasterii, cujus vocatur princeps, & fecundus a comite in abbatia, ut exstat in diplomate præfati Pontii, pro unione Mostsiaci cum Cluniaco b quod aamus inter instrumenta. Ipsi subjungimus litteras ejus- dem Gaulberti jus suum cedentiS S. Hugoni abbati Cluniacensi ejusque successoribus. Attamen post Gaulbertum, Bertrandus legitur abbas secularis an. 1073. quo scilicet advocatia Tomus /• ADURCENSIS. ii, L ceffionem factam olim abbati Duranno a Pontio comite, ratam habuit. XV111. a Durandus monachus CluniacensiS > præerat 1052. indict. 5. quo anno Bernardus & Guillelmus de Doeza fratres, Cluniacensi & Moifliacensi monasteriis, atque Durando abbati mediam partem ecclesiæ sancti Dionysii in pago Agcnnico sitæ, Seguinus vero dcillovolve- no quartam ejusdem ecclesiæ partem, praesentibus Bernardo Agennensi, & Arnaldo Lactora- tensi episcopis concesserunt Idem Durannus abbas 1055. ecclesia de Duravel assensu Fulco- his episcopi Caturcensis donatur. Hic DuranduS 1 factus postea epdcopus Tolosanus abbatiam nihilominus Moiiliacensem retinuit, ut constat ex donatione monasterii sancti Genii LactoratensiS facta Duranno episcopo & abbati anno 1059. cujus donationis charta exhibetur inter instrue menta. Abbatiam adhuc retinebat an. 1061. quo Guillelmus Tolosanus comes astensiiFul- conis Cadurcensis episcopi, petente viro nobili Bernardo Gauzelini, & filiis ejus Arnaldo ab* bate ac Gauzelino in manu Duranni episcopi & abbatis, Moissiacensi cœnobio ecclesiam S. Petri juxta castrum Chos in pago Caturcino concesiit. Idem signisicat hic versus inscriptionis, cujus > ab initio meminimus : Te, Duranne, suum nostrumque Tolosa patronum. Anno etiam 1066. Rigaldus quidam ecclesiam SS. Johannis & Leodegarii vulgo dictam Vei- rancas in pago Arvernico præfato monasterio Moifliacensi, & domno Duranno episcopo, qui nunc ibi abbatis fungi videtur officio, conce&t. Eidem quoque episcopo & abbati Duranno Willelmus Tdo famis comes filius Pontii comitis, & Adal- modis ejus mater, alodem S. Petri de CoquinaS donaverunt. Iste Durannus fratrem habuit Bernardum Henrici, qui in pago Arvernico eo ) clcsiam de Bredoms possidebat, quam Moissiaco Guillelmus vicecomes de Castello-murato, pro anima Girberti patris fui concesiit. Accepit abbatiam Vabrenlem regendam sub congregatione & disciplina Cluniae, an. 1062. quod tamen effectu caruit ; hanc enim abbatiam eodem anno datam S. Victori Massiliensi certo scimus. Pervenisse autem videtur usijue ad annum 1072. quo, die festo Pancti Petri ad vincula, Siguinus cognomine Aimericus, & Guillelmus B0SC0 consobrinus ejus, redituum suorum, & ecclesiæ de Marcels donationem Raimundo monacho primo factam in manu Duranni ip- i siusloci abbatis, sirmaverunt. Hic abbas, inquit chronici Moisiiacensis fragmentum, acqui- fevit abbatiam Exiensem, Lexatensem ecclesiam beata Maria Deaurata, Villam de Coquinis, ( S. Pierre de Cuysines, &c.) Pro siincto habetur & colitur in monasterio Moiffiac.De eo necrol. vetus sic habet, vm. idus Mati depofetio Durandi femul episcopi & abbatis. XIX. Hunaldus de Bearn Centulli comitis Bearnensis frater, vicecomes de Brulhesio ex divisione hereditatis, veste induitur monastica 1062. Vivente S. Hugone Cluniacensi abbate « Cui nonnulli cognomen it Broirn accommodant ainatqw præfuiflc ab an. 1047 «