custodibusque præcepit, ut ea advenienti hosti dederent, dimissique Syracusas occulte redirent. Afris necesse fuit, capta castella præsidio ibi tenere; quos Dionysius, redactos ad quam voluerat paucitatem, pæne jam par numero aggressus vicit, quum suos contraxisset, et adversarios sparsisset.
12. Agesilaus Lacedæmonius, quum inferret bellum Tissaphernæ[72], Cariam se petere simulavit, quasi aptius locis montuosis, adversus hostem equitatu prævalentem, pugnaturus. Per banc consilii ostentationem advocato iri Cariam Tissapherne, ipse Lydiam, ubi caput hostium regni erat, irrupit; oppressisque, qui illic agebant, pecunia regia potitus est.
1. A. Manlius consul, quum comperisset conjurasse milites in hibernis Campaniæ, ut, jugulatis hospitibus, ipsi res eorum invaderent, rumorem spargit eodem loco hibernaturos[73]; atque ita conjuratorum consilio turbato, Campaniam periculo liberavit, et ex occasione nocentes punivit.
2. L. Sulla, quum legiones civium Romanorum perniciosa seditione furerent, consilio restituit sanitatem efferatis. Propere enim annuntiari jussit, hostem adesse, et ad arma vocantium clamorem tolli, signa canere. Discussa seditio est, universis adversus hostem consentientibus.
