verat, quamvis victorem, in conspectu exercitus virgis cæsum securi percussit.
41. Manlius filius, exercitu pro se adversus patrem seditionem parante, negavit tanti esse quemquam, ut propter illum disciplina corrumperetur: et obtinuit ut ipsum puniri paterentur[28].
42. Q. Fabius Maximus transfugarum dexteras præcidit.
43. C. Curio consul bello Dardanico, circa Dyrrachium, quum ex quinque legionibus una, seditione facta, militiam detractasset, sequuturamque se temeritatem ducis in expeditionem asperam et insidiosam negasset, quatuor legiones eduxit armatas, et consistere ordinibus, detectis armis velut in acie, jussit. Post hæc seditiosam legionem inermem procedere, discinctamque, in conspectu armati exercitus, stramenta coegit secare; postero autem die similiter fossam discinctos milites facere. Nullisque precibus legionis impetrari ab eo potuit, ne signa ejus submitteret, nomenque aboleret, milites autem in supplementum ceterarum legionum distribueret.
44. Q. Fulvio, Appio Claudio consulibus, milites ex pugna Cannensi in Siciliam ab senatu relegati postulaverunt a consule M. Marcello[29], ut in prœlium ducerentur. Ille senatum consuluit. Senatus negavit sibi placere, committi his rempublicam, quam deseruissent; Marcello tamen permisit facere, quod videretur, dum ne quis eorum munere vacaret, neve donaretur,
