Hic est filius meus dilectus, in quo mihi bene complacni.[1] De hac ait hæc Sponsa. Indica mihi, quem diligit anima mea, ubi cubes in meridie, id est, quæ sit illa meridies, Vbi cubes, id est, ubi quiescas, & locum ubi quietis & pausationis intimæ præparas; Ne vagari incipiam posi greges sodalium tuorum. Vagari dicitur, qui non uno mentis suæ sensu tenetur, nunc unum approbans, nunc aliud de eadem re sentiens, nec certum sibi quid statuens ut in eo maneat, & sibi credulitatis suæ fundamenta constituat. Quod ne sibi contingat, exigit hæc a Sponso certiorari, quænam sibi meditatio placeat, quæ de se sentire, vel aliis prædicare debeat, ut in iis perseverans, post gregest sodalium suorum non discurrat, nec eorum numerum augeat, qui se Domini sodales bona de eo quædam sentiendo construunt, alia vero pessime mentiendo contradicunt. Sequitur;
- 7 Si ignoras te, O pulcherrima inter mulieres, egredere.
Edocta Spiritu sapientiæ Sponsa hæ oravit Dominum, ut suo hanc doceret Spiritu, ubi pasceret, ubi sibi cubile in meridie eligeret. Postmodum vero paulisper elata spiritu, subjungit quod dictum est, Ne vagari incipiam post greges sodalium tuorum. Vnde minas videtur intendere, quod nisi fiat quod postulat, ipsa se alienorum gregi immisceat. Quod attendens Dominus ipsi elatæ paululum simul & paulisper iratus effertur,[2] juxta quod dictum est, Cum sancto Sanctus eris, & cum viro innocente innocens eris; & cum electo electus eris, & cum perverso perverteris.[3] Dominus enim, ut Sancto sanctus, innocens innocenti, electo electus; sic justis-
