DOMINO ET AMICO
suo charissimo, Roberto Dei gratia,
Herefordensi Episcopo, frater Gillebertus
Lundoniensis Ecclesiæ minister humilis, in his
exerceri quæ Dei sunt, & in eisdem sine
e tuæ, Domine, jussionis vana mihi aut vilis videretur auctoritas, tibi illico direxi librum quem postulasti: librum siquidem, quem, in Canticum Canticorum, juvante Domino, nuper edidi, quem nulli hominum, ante te, scribendum,[1] inspiciendumve commisi. Non enim hic ad laudem, præconiive gratia, a me conscriptus est, sed ut, quæ, Domino docente, didici ea, tenerem memoriter: & hæc non, secundum Iudæos, aspernanda viliter, sed intimo sensu legenda humiliter; & eodem quo dicta sunt spiritu intelligenda, demonstrarem. Qui cum a te fuerit, attentione plurima ab initio ad finem usque perlectus, multa eum animi alacritate suscepisti, & me meum in hoc studium applicasse, laude, ut audio, plurima commendasti: cui, ut mihil ad perfectionem deesset, Prologum a me aptari postulasti, ut sic operis completio digna foret, cui gratiarum red-
- ↑ f. describendum.
