Haec pagina emendata et bis lecta est
tatis studio semper proficientes pervenerunt usque ad senectutis metam.
- he. Proximus locus debetur iis, qui a iuvenili temulentia mature resipuerint.
- sp. Sed quid consilii das illi misero seni?
- he. Nulli desperandum, quam diu spirat: iubebo ad Domini clementiam confugere.
- sp. Sed quo fuit vita longior, hoc magis accrevit scelerum cumulus, iam arenam exsuperans, quae est in littore maris.
- he. Sed eas arenas longe superant misericordiae Domini. Arena tametsi non est homini numerabilis, finito tamen est numero: at Domini clementia nec modum nec finem novit.
- sp. Sed non est spatium brevi morituro.
- he. Quo minus est spatii, hoc clamet ardentius. Apud Deum satis longum est, quod a terris ad coelum valeat pertingere. Penetrat autem et brevis precatio coelum, modo vehementi spiritus impetu eiaculetur. Evangelica peccatrix[1] fertur per omnem vitam egisse poenitentiam; sed latro in ipsa morte quam paucis verbis impetravit a Christo paradisum! Si toto pectore clamaverit Miserere mei, Deus, secundum magnam misericordiam tuam,[2] Dominus tollet saxum Tantaleum; dabit auditui illius gaudium et laetitiam; exultabunt de condonatis peccatis ossa per contritionem humiliata.[3]
