Pagina:Erasmi Colloquia Familiaria Et Encomium Moriae.djvu/625

Haec pagina emendata est

Recte quidem dicis, sed ille laeserat etiam Cherubicum ordinem.[1] Nam huius opera potissimum effectum praedicant, ut Bernae quatuor illi Dominicani traderentur flammis,[2] quum alioqui Pontificis animum pecunia fuerint expugnaturi.

ph. Sed aiunt illos prodigiosae impietatis orsos fabulam. Fictis visionibus ac miraculis agebant, ut persuaderent Virginem matrem fuisse contaminatam labe originali, divum Franciscum non habuisse vera Christi vulnerum vestigia, ea verius habuisse Catarinam Senensem; sed perfectissima pollicebantur laico converso,[3] quem ad hanc fabulam agendam subornaverant, et ad hanc imposturam abutebantur corpore Domini, postremo etiam fustibus et venenis. Denique praedicant hanc telam non fuisse unius monasterii, sed totius ordinis procerum.
th. Utcunque ista habent, non temere dictum est a Deo: Nolite tangere Christos meos.[4]
ph. Expecto, si quid superest.
th. Superest apocalypsis sexta, qua Dominus iuravit illi futurum, ut fautores ordinis Seraphici, quantumuis impie viverent, tamen aliquando Domini misericordiam consequerentur et sceleratam vitam beato fine clauderent.
ph. Etiamne si in adulterio
  1. I. e. Dominicanos.
  2. Ao. 1509 Bernae, oppido Helvetiae, vivi combusti sunt monachi quatuor Dominicani, qui nocturnis apparitionibus, arte confictis, adegerant sartorem, Iezerum nomine, ut crederet, virginem Mariam habuisse peccatum originale, idque testaretur contra Franciscanos. Quam fraudem quum ille, utut stupidus, persensisset, conati sunt eum e medio tollere, adhibito pane orbiculari eucharistico, quem veneno imbuerant. Sed hac quoque detecta fraude, capitis poenam dederunt.
  3. Nempe sartori Iozero, eo fine in Dominicanorum ordinem assumpto: huic enim monachus iste nequam, qui Mariae personam agebat, noctu manum clavo transfixerat, additis mox quatuor aliis vulneribus. Atque ita Dominicani, quo gloriarentur quinque vulnerum vestigia apud se, non apud Franciscanos esse, hanc Iezerum tanquam novum Christum populo offerebant.
  4. Christos, id est unctos. Psalm. 105.