Haec pagina emendata et bis lecta est
infra octoginta ducatorum millia.[1] Nec ullus erat annus, quo non accederet lucrum mille ducatorum, ut dicam parcissime.
- ia. Sed iuvenes illi quibus haec parabantur, num eodem utebantur parsimonia?
- gi. Utebantur, sed domi duntaxat; foris liguriebant, scortabantur, ludebant aleam: quumque pater in gratiam honestissimorum convivarum graveretur teruncium impendere, iuvenes interdum una nocte sexaginta ducatos perdebant alea.
- ia. Sic perire solent quae sordibus corraduntur. Verum e tantis periculis incolumis, quo nunc te confers?
- gi. Ad vetustissimum Gallorum contubernium, sarturus quod illic dispendii factum est.
EXEQUIAE SERAPHICAE.
Theotimus, Philecous.
- ph. Unde nobis Theotimus nova religionis facie?
- th. Qui sic?
- ph. Quia severa frons, oculi in terram defixi, caput in laevum humerum nonnihil inflexum, sphaerulae precatoriae in manibus.
- th. Si nosse cupis, amice, quae ad te nihil attinent, e spectaculo venio.
- ph. An spectasti funambulum, aut praestigiarum artificem, aut aliud huic simile?
- th. Fortasse non ita huic dissimile.
- ph. Equidem nunquam antehac vidi quenquam istiusmodi vultu redeuntem e spectaculo.
- th. Sed eiusmodi fuit spectaculi genus, ut si tu interfuisses, fortassis me incederes aliquanto tristior.
- ph. Quin tu ergo memoras, quid te tam fecerit religiosum?
- th. Redeo ab exequiis Seraphicis.
- ph. Quid ego audio? Itane moriuntur et angeli?
- th. Non; sed horum sodales. Ceterum, ne te diutius suspensum habeam, nosti, opinor, heic apud
