Haec pagina emendata et bis lecta est
mur absque periculo.
- ca. Vis tu tantam artem discere gratis?
- qu. Verum impar certamen est inter artificem et rudem.
- ca. Atqui spes lucri et damni metus, reddet te attentiorem.
- qu. Quanti certabimus?
- ca. Si vis cito ditescere, centum ducatis.
- qu. Utinam sint quos deponam! Tutius paullatim ditescere. En tibi solidum assem.
- ca. Age, addemus pusillum pusillo, quemadmodum monet Hesiodus;[1] sic quoque fiet ingens acervus. Convolve ac mitte. Felix auspicium; canem habes; appone nummum, et posthac agnosce damnosum latus. Da talos.
- qu. Felicius auspicium: treis habes canes; appone.
- ca. Insidiatur tibi fortuna; mitte, sed circumvolutos, o bone. Labor irritus; pronum habes, et supinum. Succedo; trade talos.
- qu. O factum bene! rursum treis video canes.
- ca. Μὴ πρὸ τῆς νίκης ἐγκώμιον. Illectat, inquam, te fortuna. Sed heus tu, ad hunc quidem modum edoctus sum. At mea sententia secus lusit Octavius.
- qu. Quomodo?
- ca. Qui canem iecerat, apponebat denarium, ut diximus; qui senionem, nihil quidem auferebat, sed alter ponebat.
- qu. Quid si plures seniones exissent?
- ca. Totidem nummos alter addebat. Bene cumulatum acervum semel tollebat Venus. Et illud addas licebit: Cui nec senio obtigerit, nec canis, nihil aliud quam mittendi vicem perdet.
- qu. Non recuso.
- ca. Mihi videtur et hoc elegantius, si tertio quisque iactu defungatur qui talos tenet, et mox alteri tradat vices.
- qu. Placet: sed quota Venus finiet ludum?
- ca. Tertia, si videtur. Deinceps liberum erit de integro pacisci; siquidem tum raro tum paucis favet Venus. Nunc aggrediamur bonis avibus.
- qu. Fiat; sed praestat occludere fores, ne nostrae culinae regina vi-
