Pagina:Erasmi Colloquia Familiaria Et Encomium Moriae.djvu/547

Haec pagina emendata est

132 ASTPATAAIZM 0 2.

mur absque periculo.

ca. Vis tu tantam artem discere gratis?
qu. Verum impar certamen est inter artificem et rudem.
ca. Atqui spes lucri et damni metus reddet te attentiorem.
qu. Quanti certabimus?
ca. Si vis cito ditescere, centum ducatis.
qu. Utinam sint quos deponam. Tutius paulatim ditescere. En tibi solidum assem.
ca. Age, addemus pusillum pusillo, quemadmodum monet Hesiodus;[1] sic quoque fiet ingens acervus. Convolve ac mitte. Felix auspicium: canem habes; appone nummum et posthac agnosce damnosum latus. Da talos.
qu. Felicius auspicium: treis habes canes; appone.
ca. Insidiatur tibi fortuna. Mitte, sed circumvolutos, o bone. Labor irritus, pronum habes et supinum. Succedo, trade talos.
qu. O factum bene, rursum treis video canes.
ca. Μὴ πρὸ τῆς νίκης ἐγκώμιον. Illectat, inquam, te fortuna. Sed heus tu, ad hunc quidem modum edoctus sum. At mea sententia secus lusit Octavius.
qu. Quo modo?
ca. Qui canem iecerat, apponebat denarium, ut diximus; qui senionem, nihil quidem auferebat, sed alter ponebat.
qu. Quid si plures seniones exissent?
ca. Totidem nummos alter addebat. Bene cumulatum acervum semel tollebat Venus. Et illud addas licebit: cui nec senio obtigerit nec canis, nihil aliud quam mittendi vicem perdet.
qu. Non recuso.
ca. Mihi videtur et hoc elegantius: si tertio quisque iactu defungatur, qui talos tenet, et mox alteri tradat vices.
qu. Placet, sed quota Venus finiet ludum?
ca. Tertia, si videtur. Deinceps liberum erit de integro pacisci; siquidem tum raro, tum paucis favet Venus. Nunc aggrediamur bonis avibus.
qu. Fiat, sed praestat occludere fores, ne nostrae culinae regina vi-
  1. Verba sunt ἔργων, v. 331 et 332. Εἰ γάρ κεν καὶ σμικρὸν ἐπὶ σμικρῷ καταθεῖο, Καὶ θαμὰ τοῦτ' ἔρδοις, τάχα κεν μέγα καὶ τὸ γένοιτο.