Pagina:Erasmi Colloquia Familiaria Et Encomium Moriae.djvu/520

Haec pagina emendata est

de capite ageretur. Sed falle rursum.

li. Iterum ecce fefelli, neque deprehendis artem.
ph. Enecas. Quaeso dic quodnam est hoc praestigiarum genus?
li. Hactenus sum tibi locutus carmine, atque adhuc loquor.
ph. Nihil minus sensi quam istuc.
li. Primum tibi respondi duobus trimetris iambicis,[1] deinde trochaico tetrametro catalectico.[2] Mox meris creticis sum locutus.[3] Post haec Phalaecio hendecasyllabo.[4] Deinde meris choriambis.[5] Ad haec meris anapaestis.[6] Rursum tribus Sapphicis.[7] Mox Sotadico.[8] Postremo Trochaico tetrametro.[9]
ph. Deum immortalem! quidvis suspicabar potius, quam istud. Si vixero, aliquando vicem reponam.
li. Huc si quid potes.
ph. Ecce bis par pari retuli, nec dolum percipis.
li. Hui tam cito?
ph. Minatus sum tibi iambico tetrametro catalectico;[10] mox addidi creticos quinque.[11]
li. Prorsus accidit, ut video, quod dici solet, Cretensis incidit in Cretensem.
ph. Sic est; sed illud precor utrique nostrum, ne nobis unquam occurrat impostura nocentior.
  1. In verbis:
    Salvébo, si vis íta: sed a me tíbi cave.
    Nam est ánimus imponére tibi, nisí caves.
  2. Ecce iam fefélli, nec sentís adhuc. Iterúm caves.
  3. Rúrsus advérte mentém tuam, ní velis
    Décipi, sicuti fálsus es nón semel.
  4. Iám dudúm mihi, quód iubés, peráctum est.
  5. Iám toties ádmonitus sáltem adhibe atténtum animum.
  6. Iterum átque iterum incipio, atque adeo
    Totiés facio, neque tu ássequeris
    Laqueós.
  7. Haéc tibi, inquam, língua dolos parat, nec
    Aúribus sentís, n'oculis vides. Nunc
    Sáltem habe attentós oculos et aures.
  8. Iterum ecce fefélli, neque deprehédis ártem.
  9. Háctenus sum tíbi locutus cármine, atque adhuc loquor.
  10. Deum ímmortalem! quídvis potius súspicabar, quam ístud
  11. Ecce bis pár pari rétuli, néc dolum pércipis