Haec pagina emendata et bis lecta est
28 DE CAPTANDIS SACERDOTIIS.
adeo ut nec Adam suaviter victurus fuerit in Paradiso, nisi Deus illi adiunxisset Evam.
- pa. Non deerit Eva, cui sit opulentum sacerdotium.
- co. Sed voluptas non est voluptas, quae cum mala fama, malaque conscientia coniuncta est.
- pa. Verum dicis: et idcirco mihi in animo est, confabulatione librorum solitudinis taedium fallere.
- co. Istis quidem sodalibus nihil iucundius. Sed redisne ad tuam piscationem?
- pa. Redeo, si liceat parare novam escam.
- co. Aureamne, an argenteam?
- pa. Utramlibet.
- co. Bono animo es; pater suppeditabit.
- pa. Nihil illo tenacius. Nec crediturus est denuo, quum intellexerit, mihi sortem etiam perisse.
- co. Verum ista lex est aleae.
- pa. Sed ille non delectatur hac alea.
- co. Si pernegabit ille, commonstrabo tibi, unde possis quantum voles pecuniae sumere.
- pa. Tu vero mihi voluptatem narras: age monstra; iam cor mihi salit.
- co. In promptu est.
- pa. Nactus es thesaurum aliquem?
- co. Si nactus essem, mihi nactus essem, non tibi.
- pa. Si queam corradere centum ducatos, revixerit spes.
- co. At ego tibi commonstro, unde possis haurire centum millia.
- pa. Quin tu igitur me beas? Ne diutius eneca. Dic, unde?
- co. Ex asse Budaei.[1] Illic reperias innumeras myriades, sive auream malis monetam, sive argenteam.
- pa. Abi, quo dignus es, cum tuo ioco. Illinc tibi resolvam, quod debuero pecuniae.
- co. Resolves, sed quod illinc tibi numeraro.
- pa. Age, novi nasum tuum.
- co. At mihi prae te nasus est nullus.
- pa. Imo nihil te nasutius. Nihil es nisi nasus. Ludis in re seria. Hac in re ringi possim citius, quam ridere. Res gravior est, quam ut ridere libeat. Tu si hic esses, non luderes. Sum tibi ludibrio. Illudis mihi, et illudis me. Ioco me tractas in re neutiquam iocosa.
