Haec pagina emendata est
274 EPITHALAMIUM
vestrum erit hoc avertere. Quod si pergetis ut coepistis, citius anseres concionaturi sint, quam vos mutos pastores ferant. Videtis iam inverti mundi scenam: aut deponenda est persona, aut agendae sunt suae cuique partes.
- an. Unde incidi in hanc foeminam? Si quando vises nos, ego te suavius accipiam.
- ma. Quibus modis?
- an. Saltabimus, bibemus affatim, venabimur, ludemus, ridebimus.
- ma. Mihi quidem iam nunc ridere libet.
EPITHALAMIUM PETRI AEGIDII.
Alypius, Balbinus, Musae.
- al. Deum immortalem! quod ego novum spectaculum heic video?
- ba. Aut tu vides quod nusquam est, aut mei parum prospiciunt oculi.
- al. Atqui mirum spectaculum est et amabile.
- ba. Enecas: dic, ubi vides?
- al. Ad laevam in hoc colle nemoroso.
- ba. Collem video.
- al. Non vides puellarum chorum?
- ba. Quid tibi venit in mentem, ut nos ad istum modum ludos facias? Ego ne muscam quidem puellam usquam conspicor.
- al. Tace: prodeunt e nemore. Papae, qui nitor, quae gratia! non humanum est hoc spectaculum.
- ba. Quae hunc agitant intemperiae?
- al. Agnosco; novem sunt Musae cum tribus Gratiis: demiror quid agant; nunquam vidi cultiores aut magis alacres: omnes sunt redimitae lauro, et suum quaeque gerit organum. Porro Gratiae quam amabiliter sibi haerent! quam decet nullo adstricta cingulo vestis ac liberis diffluens laciniis!
- ba. At ego nunquam audivi quenquam magis delirantem, quam te.
- al. Imo neminem vidisti me feliciorem.
- ba. Cur heic solus habes oculos?
- al. Quia non bibisti ex fonte Musarum: nam his solis conspicuae sunt Musae.
- ba. Ego affatim hausi e fonte Scoti.
- al. Non ille fons est Musarum, sed lacus ranarum.
- ba. Non potes efficere,
