Haec pagina emendata et bis lecta est
CONVlVlUM POETICUM. 227
Interea sibi quisque decerpat ex arbore quod lubet.
- convivae. Placet consilium.
- hi. Est illic fonticulus quovis vino suavior.
- ca. Qui fit, ut hortus tuus magis niteat, quam aula?
- hi. Quia heic versor frequentius. Si quid arridet heic, ne parcite nostris opibus hortensibus. Iam si satis videtur deambulatum, quid si considamus huc sub tilia et Musas cieamus?
- pa. Age fiat.
- hi. Thema suppeditet hortus ipse.
- pa. Si praecesseris, sequemur.
- hi. Age faciam. Praepostere facit, cui variis deliciis niteat hortus, quum animum habeat nullis disciplinis, nullis virtutibus excultum.
- le. Credemus adesse Musas, si reddideris eandem sententiam carmine.
- hi. Hoc mihi longe proclivius, prosam orationem vertere carmine, quam argentum commutare auro.
- le. Dic igitur.
- hi.
- Cui rénitet hortus úndiquaque flósculis,
- Animúmque nullis éxpolitum dótibus
- Squalére patitur, ís facit praepóstere
- Habetis carmen Musis et Apolline nullo. Sed elegans fuerit, si singuli hanc sententiam diverso genere carminis reddatis.
- le. Qui vicerit, quid praemii feret?
- hi. Hunc calathum onustum malis, aut prunis aut cerasis, aut mespilis, aut piris, aut si quid aliud magis adblanditur.
- le. Quis erit arbiter certaminis?
- hi. Quis, nisi Crato? Et idcirco solus non certabit, quo magis auscultet.
- cr. Vereor ne talem sitis habituri iudicem, qualem olim habebant coccyx et luscinia, inter sese canendi gloria decertantes.
- hi. Sat est, si places omnibus.
- convivae. Placet arbiter; incipe, Leonarde.
- le.
- Cui tot deliciis renidet hortus,
- Herbis, floribus, arborumque foetu
- Et multo et vario, nec excolendum
- Curat pectus et artibus probatis,
- Et virtutibus, is mihi videtur
- Laeuo iudicio, parumque recto. DIXI.
