Haec pagina emendata et bis lecta est
CONVIVIUM POETICUM. 2l5
tuam gratiam, quoniam novi te probum, qui nunquam contriveris cerebrum tuum in eiusmodi deliramentis: ac demiror, quo fato in hunc incideris chorum.
- cr. Unde id coniectas?
- ma. Quia nasus obesior, et oculi nitentes, et corpus succulentum. Nunc mihi huius nasum contemplare, et risum Sardonium.
- cr. Sed obsecro, meum suavium, ut istam iram mihi condones.
- ma. Abeo: nec postulo, ut quisquam ceterorum hoc nomine mihi gratias agat.
- hi. Abiitne iam?
- ma. Non tam procul, quin audiat te.
- mu. Iam est in culina, secum nescio quid murmurans.
- cr. Famulam habes minime mutam.
- hi. Aiunt bonam famulam oportere tribus dotibus esse praeditam, ut sit fidelis, ut sit deformis, ut sit ferox, quam vulgo malam vocant. Fidelis non diminuit rem, deformem non ambiunt proci, ferox facile tuetur ius heri sui. Nam aliquoties opus est non solum lingua, verum etiam manibus. Haec mea e tribus duas habet virtutes, deformis iuxta ac mala; de fide dubito.
- cr. Linguam audivimus, sed ego metuebam tibi a manibus.
- hi. Admovete manus peponibus. De lactucis actum est. Etenim si nunc iuberem apponi lactucas, sat scio carduos apponeret. Sunt et melones, si quis hoc genere magis capitur. En fici recentes: modo decerptos a matre, testatur lac in pedunculo. A ficis solet aqua sumi, ne quid obliment stomachum: en habetis e limpidissimo fonticulo vivam ac frigidissimam, utilem et vino diluendo.
- cr. At ego nescio, utrum utro diluam, vinum aqua, an aquam vino, adeo mihi hoc vinum videtur haustum ex eodem fonticulo Musarum.
- hi. Tale vinum conducit acuendis ingeniis poëtarum. Vos crassi crassis delectamini.
- cr. Utinam Crassus essem ille beatus!
- hi. Ego malim esse Codrus, aut Ennius. Quandoquidem mihi contigit habere convivas tam multos, tamque insigniter eruditos, non committam, ut nihilo doctior eos dimit
