Haec pagina emendata est
214 CONVIVIUM POETICUM.
cite mihi bona fide, quis animadvertit esse betas?
- co. Crato.
- ma. Facile divinabam non fuisse poëtam.
- hi. Si quid tale posthac designaris, ego te pro Margareta vocabo Bliteam.
- co. Ha ha hae.
- ma. Istae nomenclaturae nec obesiorem me reddunt, nec macilentiorem: saepe vicies in die mihi commutat nomen. Ubi quid cupit eblandiri, vocat me Galateam, Euterpen, Calliopen, Callirrhoën, Melissam, Venerem, Minervam, quid non? Ubi quid stomachatur, repente fio Tisiphone, Megaera, Alecto, Medusa, Baucis, aut aliud, quidquid illi suggesserit splendida bilis.
- hi. Abi hinc cum tuis betis, Blitea.
- ma. Quorsum attinebat huc evocare?
- hi. Ut redires unde veneras.
- ma. Vetus dictum est: Proclivius est evocare cacodaemonem, quam abigere.
- co. Ha ha hae, apposite. Ut tibi res habet, Hilari, opus est aliquo carmine magico, quo illam hinc abigas.
- hi. Habeo in promptu,
Φεύγετε, κανθαρίδες· λύκος ἄγριος ὔμμε διώκει[1].
- ma. Quid ais, Aesope?
- cr. Cave tibi, Hilari: impinget colaphum; sic abegisti tuo Graeco carmine. O magum egregium!
- hi. Quid tu credis, Crato, esse hanc? Ego tali carmine abegissem decem magnos cacodaemones.
- ma. Pili non facio tuos versus Graecanicos.
- hi. Adhibendus est igitur, ut video, bombus magicus, aut, si nec hic sufficiet, Mercurii caduceum.
- cr. Mea Margareta, scis poëtarum genus esse afflatum, non ausim dicere furiosum: rogo te, ut istam rixam in aliud tempus proroges, nosque hac coena vel mea caussa suaviter tractes.
- ma. Quid mihi cum istius versiculis? Saepenumero, quum est eundum ad macellum, non habet, quod numeret, et interim cantillat versiculos.
- cr. Sic sunt poëtae: sed age fac sodes, quod dico.
- ma. Equidem faciam in
