Haec pagina emendata et bis lecta est
NAUFRAGIUM. 197
ciferans quantum poterat identidem inculcaret, qui forte proximus assistebat illi notus, cubito tetigit eum ac submonuit: Vide quid pollicearis: etiamsi rerum omnium tuarum auctionem facias, non fueris solvendo. Tum ille voce iam pressiore, ne videlicet exaudiret Christophorus: Tace, inquit, fatue; an credis me ex animi sententia loqui? Si semel contigero terram, non daturus sum illi candelam sebaceam.
- an. O crassum ingenium! suspicor fuisse Batavum.
- ad. Non; sed erat Zelandus.
- an. Miror, nulli in mentem venisse Paulum Apostolum, qui ipse olim navigarit, et fracta navi desilierit in terram. Is enim haud ignarus mali didicit miseris succurrere.
- ad. Pauli nulla erat mentio.
- an. Precabantur interim?
- ad. Certatim. Alius canebat, Salve Regina; alius, Credo in Deum. Erant, qui peculiares quasdam preculas habebant, non dissimiles magicis, adversus pericula.
- an. Ut afflictio facit religiosos! Rebus secundis nec Deus, nec divus quisquam nobis venit in mentem. Quid tu interea? Nulli divorum nuncupabas vota?
- ad. Nequaquam.
- an. Cur ita?
- ad. Quia non paciscor cum divis. Quid est enim aliud, quam contractus iuxta formulam, Do, si facias: aut, Faciam, si facias: Dabo cereum, si enatem: Ibo Romam, si serves.
- an. At implorabas alicuius divi praesidium?
- ad. Ne id quidem.
- an. Quam ob rem autem?
- ad. Quia spatiosum est coelum. Si cui divo commendaro meam salutem, puta sancto Petro, qui fortasse primus audiet, quod adstet ostio; priusquam ille conveniat Deum, priusquam exponat caussam, ego iam periero.
- an. Quid igitur faciebas?
- ad. Recta adibam ipsum Patrem, dicens, Pater noster, qui es in coelis. Nemo divorum illo citius audit, aut libentius donat quod petitur.
- an. Sed interea non reclamabat tibi conscientia? Non verebaris appellare patrem, quem tot sceleribus offenderas?
- ad. Ut
