Pagina:Erasmi Colloquia Familiaria Et Encomium Moriae.djvu/22

Haec pagina emendata et bis lecta est

DOMESTICA CONFABULATIO. 15

latum.

io. Equidem ut non omnibus dormio, ita non omnibus sum domi. Tibi posthac semper ero.
pe. Sed tu mihi videre cochleae vitam agere.
io. Qui sic?
pe. Quia perpetuo domi latitas, nec usquam prorepis. Non secus, atque claudus sutor, iugiter domi desides. Tu tibi domi situm contrahis.
io. Est, quod agam domi; foris nihil est negotii; et si quid esset, tamen hoc coelum me dies aliquot a publico cohibuisset.
pe. At nunc sudum est, et invitat ad deambulandum. Vide, ut blanditur.
io. Si prodeambulare lubet, non recuso.
pe. Plane videtur hoc utendum coelo.
io. Asciscendus est unus aut alter congerro.
pe. Fiet, modo dicas, quos velis.
io. Quid si Hugonem?
pe. Haud multum interrest inter Hugonem et nugonem.
io. Age, placet.
pe. Quid si Alardum?
io. Homo minime mutus est. Quod auribus diminutum est, lingua pensat.
pe. Si videtur, Nevium adiungemus.
io. Si quidem dabitur illius copia, nunquam erit fabularum inopia. Placent confabulones; superest, ut locum dispicias amoenum.
pe. Ego vero tibi locum ostendam, ubi nec nemoris umbram, nec pratorum smaragdinum virorem, nec fontium vivas scatebras desiderabis. Dices dignam Musis sedem.
io. Magnifice polliceris.
pe. Nimium affixus es libris. Nimium assides libris. Immodico studio te ipsum maceras.
io. Malim studio macrescere, quam amore.
pe. At non ideo vivimus, ut studeamus: sed ideo studemus, ut suaviter vivamus.
io. Mihi vero vel immori chartis dulce est.
pe. Equidem immorari probo, immori non probo. Ecquid voluptati fuit haec deambulatio?
io. Me quidem vehementer oblectavit.


Alia. Personae.
Aegidius, Leonardus.
Ae. Quo noster Leonardus?
le. Ad te ibam.
ae. Istud quidem facis insolens.
le. Quam ob rem?
ae.