Haec pagina emendata est
188 MILITIS ET CARTHUSIANI.
sis est, si impetat patriam tuam. Tum pium videri potest, pugnare pro liberis et uxore, pro parentibus et amicis, pro aris et focis, pro tranquillitate publica. Quid istuc ad tuam militiam mercenariam? Ego, si perisses in hoc bello, non redemissem animam tuam vitiosa nuce.
- mi. Non?
- ca. Non, ita me Christus bene amet. Iam utrum existimas durius, obedire bono viro, quem nos Priorem vocamus, qui vocet ad preces, ad sacram lectionem, ad doctrinam salutarem, ad psallendum Deo; an obedire barbaro cuipiam centurioni, qui saepe magnis ac nocturnis itineribus vocet quo lubet, ac revocet; qui bombardarum ictibus obiiciat, qui iubeat te stare loco aut occisurum, aut occidendum?
- mi. Minus narras, quam res habeat, malorum.
- ca. Si quid ego deflexero a disciplina huius instituti, poena est admonitio, aut aliud leve quiddam: tibi, si quid committas adverus leges imperatorias, aut pendendum est, aut nudo inter intentatas in te lancearum cuspides eundum. Nam plecti capite, beneficium est.
- mi. Non possum refragari veris.
- ca. Iam cultus iste satis indicat, te non multum nummorum referre domum.
- mi. Nummorum mihi iam pridem ne pilus quidem fuit, imo multum aeris alieni conflavi. Proinde huc deflexi, ut me instruas viatico.
- ca. Utinam huc deflexisses, quum properares in sceleratam istam militiam! Sed unde tanta nuditas?
- mi. Rogas unde? Quidquid ex salario, quidquid ex praedationibus, sacrilegiis, rapinis, furti, parare licuit, id totum absumebatur in vina, scorta, et aleam.
- ca. O te miserum! Et interim uxorcula, cuius gratia Deus iussit relinqui patrem et matrem, domi moerebat deserta cum parvis liberis. Et interea tibi videbaris vivere in tantis miseriis, in tantis sceleribus?
- mi. Hoc fallebat sensum malorum, quod innumeros haberem malorum socios.
- ca. Quin illud vereor, ne uxor te non agnoscat.
- mi.
