Haec pagina emendata est
150 PROCI ET PUELLAE.
liceat facere permutationem, sic ut illius animus vicissim demigret in pectus meum, quemadmodum meus animus totus demigravit in corpus illius.
- ma. At licetne mihi tecum vicissim sophistam agere?
- pa. Sophistriam.
- ma. Num fieri potest, ut idem corpus sit animatum, et exanime?
- pa. Non eodem quidem tempore.
- ma. Quum abest anima, tum mortuum est corpus?
- pa. Est.
- ma. Nec animat, nisi quum adest?
- pa. Esto sane.
- ma. Qui fit igitur, ut, quum ibi sit, ubi amat, animet tamen corpus, unde demigravit? Quod si animat, etiam quum amat alibi, quomodo vocatur exanime corpus, quod animatum est?
- pa. Argutare tu quidem satis sophistice; sed me talibus pedicis non capies. Anima, quae moderatur utcumque corpus animantis, improprie dicitur anima, quum revera sint tenues quaedam animae reliquiae; non aliter quam odor rosarum manet in manu, etiam rosa submota.
- ma. Difficile est ut video vulpem capere laqueo. Sed illud responde: Nonne agit, qui occidit?
- pa. Maxime.
- ma. Et patitur, qui occiditur?
- pa. Scilicet.
- ma. Qui fit igitur, ut, quum qui amat, agat, quae amatur, patiatur, occidere dicatur, quae amatur, quum amans potius occidat seipsum?
- pa. Imo contra; qui amat, patitur: quae amatur, agit.
- ma. Istuc nunquam evinces apud Areopagitas Grammaticos.
- pa. At evincam apud Amphictyones Dialecticos.
- ma. Verum ne graveris et illud respondere. Volens amas, an nolens?
- pa. Volens.
- ma. Quum igitur liberum sit non amare, videtur homicida quisquis amat; praeterque ius accusat puellam.
- pa. Atqui puella non ideo occidit quod amatur, sed quod non amat mutuum. Occidit autem; quisquis servare potest, nec servat.
- ma. Quid si iuvenis amet inconcessa, hoc est, uxorem alienam aut virginem Vestalem? num illa amabit mutuum, ut servet amantem?
- pa. Sed hic iuvenis amat, quod amare fas piumque est, atque etiam aequum et bo-