Haec pagina emendata est
148 PROCI ET PUELLAE.
PROCI ET PUELLAE.
Pamphilus, Maria.
- pa. Salve crudelis, salve ferrea, salve adamantina.
- ma. Salve tandem et tu Pamphile, quoties et quantum voles, et quocunque libet nomine. Sed interim mihi videris oblitus nominis mei; Maria vocor.
- pa. At Martiam dici oportuit.
- ma. Quid ita, quaeso? Quid mihi cum Marte?
- pa. Quia quemadmodum illi deo pro ludo est, homines interficere, ita et tibi: nisi quod tu Marte crudelior occidis etiam amantem.
- ma. Bona verba. Ubinam strages ista mortalium, quos ego occidi? Ubi sanguis interfectorum?
- pa. Unum cadaver vides exanime, si modo me vides.
- ma. Quid ego audio? Mortuus loqueris, et obambulas? utinam mihi nunquam occurrant umbrae formidabiliores!
- pa. Ludis tu quidem; tamen interim miserum exanimas, et crudelius occidis, quam si confoderes telo. Nunc longo cruciatu ex carnificor miser.
- ma. Eho, dic, quot gravidae ad tuum occursum abortierunt?
- pa. Atqui pallor arguit exsanguem magis, quam ulla sit umbra.
- ma. Atqui iste pallor tinctus est viola. Sic palles ut cerasus maturescens, aut uva purpurascens.
- pa. Satis procaciter rides miserum.
- ma. Atqui si mihi non credis, admove speculum.
- pa. Non optarim aliud speculum; nec arbitror esse clarius ullum, quam in quo me nunc contemplor.
- ma. Quod speculum mihi narras?
- pa. Oculos tuos.
- ma. Argutator, ut semper tui similis es! Sed unde doces esse exanimem te? An cibum capiunt umbrae?
- pa. Capiunt, sed insipidum, qualem ego.
- ma. Quibus igitur vescuntur?
- pa. Malvis, porris, et lupinis.
- ma. Atqui tu non abstines a capis et perdicibus.
- pa. Verum; sed interim nihilo plus sapiunt palato meo, quam si malvis vescerer, aiit betis absquc pipere, vino et acoto.
- ma. O te miserum! et tamen interim obesulus es. An et loquuntur exa-
