Dav. Ruhnkenius Francisco Fagel. 161
Leidensem conditionem. Equidem meliora ominor. Sed si forte migrandi ad nos consilium abiicias, quam primum me certiorem redde, ut aedes tibi conductas alii cedere possim, ne hinc tibi etiam maius, quam adhuc factum est, detrimentum nascatur. Ancillam iam ante duos menses dimisi. Facile enim, si veneris, aliam inveniam. Hic finem facio scribendi te obsecrans et obtestans per tuam et tuorum salutem, per amicitiam nostram sanctissime cultam, per quidquid denique tibi carum est, ut, ruptis omnibus impedimentis, huc quantocius confugias in tranquillum verae felicitatis portum. Vale, mi carissime Rittere, et ama tuum Ruhnkenium. Dab. Leidae d. 18. Decembr. 1761.
Viduae professorum hic etiam immunitate cum liberis gaudent. Hoc addo non per iocum, sed serio. Si filiae tuae pulchritudine excellant, hic illis paratae sunt conditiones luculentissimae. Nam multi omni tempore in Batavia iuvenes sunt regalibus divitiis abundantes, qui pulchras uxores in matrimonium quaerunt, nulla vel dotis vel religionis ratione habita.
Saepenumero in illius temporis iucundam sane memoriam redeo, quo tibi sive comes sive dux eram ad Graecas litteras cognoscendas. Veneras ad nos supra aetatem Latine doctus, Latinorum imprimis poetarum flagrantiore studio, quam quod expleri et satiari legendo posset. Verum cum patri tuo, cuius sapientiam in maximis reipublicae caussis spectatam tanta exornat ingenuarum artium scientia, quantam
