Pagina:Dialogues of Roman Life.djvu/84

73

ITER PER VICOS ROMANOS FACTUM

Gallus. Istud mihi quidem valdē placeat, modo Milo nē molestē ferat.

Milo. Ego quoque libenter tecum, Galle, vīcos perambulābo. Īlicet sine morā eundum est. Sed iubeas, pater cārissime, Syrios tuos nōs portāre.

U. Hōc saltem, puerule, facile impetrabis. … Sed mihi in Forum Romanum quam celerrimē festīnandum est.^[1] Valēte, pueri. Cūrā, Milo, ut Gallum incolumem serves. Valēte.

[Exit.

[Ineunt sex Syrii servi, ingenti corpore lectīcārii.]

In vico.

[Pueri, qui in pulvīnis ōtiōsi recubant, in lectīca feruntur.]

G. Quam frequens hīc vicus! Quantus tumultus, quantusque strepitus! Nunquam anteā vīdi tantam cīvium, servorum, līberorum, canum turbam.

M. Nec mīrum: hōra sexta est.^[2] Plērīque iam fabrorum et artificum ā negōtio cessant ut prandium edant. Ēn, ad tabernam illam quantus grex convenit!

G. Cavendum est: nam in ipsā viā magnus est

1. mihi ... festinandum est, ‘I must hurry’: lit. it must be hastened by me; the agent (here mihi) is regularly expressed by the Dat., not by a and the ablative, with the gerundive.
2. hora sexta, that is, about noon: counting from dawn.