B. Mihi quidem vidētur veneta numero māior, et quadrīga veneta currit proxima spīnae.
R. Prasina autem, mēhercle, interiōrem adfectābit locum ad prīmam mētam.
B. Iam iam mētae propinquat. O rem perīculōsam!
R. Ita, Profecto venetā propius spīnam rādit. Heu, rota icta est, currus perculsus … sed ipse incolumis.
B. Prasina iam prior, albāta prope sequitur.
R. Vidēn ut servus ille ē septem sextam pilam[1] dēmat: spatium ineunt ultimum.
B. Vehementer commoventur omnes! Quadrīgārii in ultimum certāmen equos verberant!
R. Actum est, Russata tamen albam līneam[2] prīma transiit.
B. Quid sibi reportat victor?
R. Īlicet vidēbis. Iam prōcēdit, ad consulem dēductus. Magnam pecūniam aufert. … Iam equos agitat per portam vīctōribus reservātam.
B. Hōc certāmine animus mihi valdē commovēbātur.
