Pagina:Dialogues of Roman Life.djvu/49

Haec pagina emendata et bis lecta est
38
CERTAMEN DISCORUM

B. Esto: sed sint, inquam, disci pares.

A. Minus discernas ōvum ab ōvo[1], vel fīcum a fīcu. [Pueris.] Nonne pares, o pueri?

Pueri. Pares, ut nobis quidem vidētur.

A. Meā non rēfert utrum mālīs: ēlige, Brūte.

B. Mitte. … Ita. Iam ego mittam.

A. Heus, mi Brute, tu mihi non bracchium, sed balistam habēre vidēris: ita torques discum.

B. Satis rotāsti bracchium: tandem mitte. O vīres Herculeas! Sed tamen vinco.

A. Nisi scelerātus ille lapis mihi pedem offendisset, te praeverteram.[2]

B. Consiste in disci tui vestīgio.

A. Crēde mihi, non ūtar dolo malo. … Cupio virtūte, non fraude vincere: nam dē glōriā certāmen est. … Bene vertat![3]

B. [Sibi.] ‘Timeo Danaos’[4] … [Aeneae.] Ingens, ingens profecto iactus.

  1. ovum ab ovo. As we say in English, ‘as like as two peas in a pod.’
  2. praeverteram, ‘I had passed you.’ To correspond with pluperf. subjunc. offendisset, strict grammar would require praevertisset. The irregularity is meant to mark how nearly the thing happened. So in English ‘I had’ instead of ‘I should have’. Cf. dialogue VI, iusserat.
  3. bene vertat. Supply deus for subject. Trans. ‘good luck!’
  4. Timeo Danaos: the line of Vergil goes on, ‘et dona ferentes’ (even when they bring gifts).