Pagina:Dialogues of Roman Life.djvu/25

Haec pagina emendata et bis lecta est
14
LUSIONES

T. Nunc incipimus: ista iam dē fīne loquitur.

C. Ludi hūius iam taedet: ludamus calculis discolōribus[1].

T. Pinge tu nōbīs orbes in hōc latere carbōne et gypso[2].

Sc. Ego mālo cēnāre quam ludere: et discēdo, aciculis meis omnibus exūtus, fraude vestrā.

T. Memineris tē heri Cethēgum spoliasse.

‘Nullus ubīque potest fēlīci ludere dextrā.’

Puella. Heus, pueri, quando estis ventūri? Cēna est sēmicomēsa: prope est ut, sublātis carnibus, appōnāmus cāseum et pōma.


IV. EMPTŌRUM ILLECEBRAE
Romae.
Antōnius, puer: Paetus, puer.

Antōnius. Ā quo ēmisti istam chartam?

Paetus. Ā Fabio.

A. Estne bona?

P. Melior quam ista tua, ut opīnor.

A. Nōn mīror.

P. Cūr dīcis istud?

  1. calculis discoloribus, ‘draughts.’
  2. gypso, ‘white lime.’