Haec pagina emendata et bis lecta est
12
LUSIONES
attigerit, vāpulābit ā mātre. Nonne, mea mātercula?
V. Etiam, mi fili.
T. Scīpio, Lentule, adeste lūsūri.
Scipio. Quam lūsiōnem?
T. Nucibus lūdāmus, ad cōniectum scrobiculi.[1]
Lentulus. Nōn habeo nuces nisi paucas, et eas quassas āc putres.
T. Quid mihi eae prōderunt etiam si lucrer vīginti? Nullus est intus nucleus quem edam.
Sc. Ego vēro dum lūdo, nōn comedo: si quid volo comedere, mātrem adeo.
L. Ludamus pār impār[2] aciculis[3].
T. Adfer potius tālōs.
Sc. Adfer, Lentule.
L. Ecce vōbis tāli.
T. Quam sunt pulverulenti et immundi, nec satis purgāti et polīti! Iaciās.
Sc. Pro prīmātū lūdendi.
T. Ego sum prīmus. Quid lūdimus?
Sc. Astrigmenta.[4]
L. Ego nōlo mea perdere, nam domi caederer ā paedagōgo.
