Pagina:Cornelii Taciti - Agricola.djvu/130

Haec pagina nondum emendata est
118
Anhang.

fors oppressit, st. mota sunt, quae fors oppressit; VI, 18: pater quoque .... ac frater praetorius, cum damnatio in­staret, se ipsi interfecere, st. patri quoque … ac fratri .. damnatio instabat, sed se ipsi interfecere; XII, 57: Quin et convivium effluvio lacus appositum magna formidine cunctos affecit st. appositum est et (oder quod tamen) magna formidine cunctos affecit; XIV, 54: Nec me in pau­pertatem ipse detrudam, sed traditis, quorum fulgore prae­stringor, quod temporis hortorum aut villarum curae sepo­nitur, in animum revocabo, st. sed (ea tantum) tradam … et … revocabo; Hist. I, 8: Galliae civitates non eodem ho­nore habitae, quaedam etiam finibus ademptis pari dolore commoda aliena ac suas iniurias metiebantur, st. quibusdam etiam fines adempti et hi … metiebantur; I, 66 publice tamen armis multati privatis et promiscis copiis iuvere mi­litem, st. multati sunt et .. iuvere; II, 39: Celso et Pau­lino abnuentibus militem itinere fessum, sarcinis gravem ob­iicere hosti …, Titianus et Proculus, ubi consiliis vince­rentur, ad ius imperii transibant, st. Tit. et Proc. consiliis vincebantur, sed … transibant; II, 41: Equites prorupere et, mirum dictu, a paucioribus Othonianis quominus in vallum impingerentur, Italicae legionis virtute deterriti sunt, st. impacti essent, nisi … deterriti essent. Aus dem Agri­cola: c. 1, 9: ac plerique suam ipsi vitam narrare fiduciam potius morum quam arrogantiam arbitrati sunt, st. ac ple­rique … narraverunt idque .... arbitrati sunt; c. 5, 3: nec Agricola licenter more iuvenum, qui militiam in lasci­viam vertunt, neque segniter ad voluptates et commeatus titulum tribunatus et inscitiam retulit (s. zu d. St.); c. 10, 12: Sed immensum et enorme spatium procurrentium ex­tremo iam litore terrarum velut in cuneum tenuantur, st. spatium … est idque … tenuatur; c. 10, 19: sed mare pigrum et grave remigantibus perhibent ne ventis quidem perinde attolli, st. mare pigrum et grave remigantibus esse perhibent ac ne ventis quidem perinde attolli; c. 44, 11: Filia atque uxore superstitibus potest videri etiam beatus incolu­