Pagina:Columellae opera.djvu/408

Haec pagina emendata est
402
L. J. M. COLUMELLÆ

                          nec non vel niveos vel caeruleos hyacinthos. 100
                          Tum quae pallet humi, quae frondens purpurat auro,
                          ponatur viola, et nimium rosa plena pudoris.
                          Nunc medica panacem lacrima, sucoque salubri
                          glaucea, et profugos vinctura papavera somnos
                          spargite, quaeque viros acuunt armantque puellis, 105
                          iam Megaris veniant genitalia semina bulbi,
                          et quae Sicca legit Getulis obruta glebis,
                          et quae frugifero seritur vicina Priapo,
                          excitet ut Veneri tardos eruca maritos.
                          Iam breve chaerepolum et torpenti grata palato 110
                          intiba, iam teneris frondens lactucula fibris
                          aliaque infractis spicis et olentia late
                          ulpica quaeque fabis habilis fabrilia miscet.
                          Iam siser Assyrioque venit quae semine radix
                          sectaque praebetur madido sociata lupino, 115
                          ut Pelusiaci proritet pocula zythi.
                          Tempore non alio vili quoque salgama merce
                          capparis et tristes inulae ferulaeque minaces
                          plantantur, nec non serpentia gramina mentae
                          et bene odorati flores sparguntur anethi 120
                          rutaque Palladiae bacae iutura saporem
                          seque lacessenti fletum factura sinapis,
                          atque holeris pulli radix lacrimosaque caepa
                          ponitur et lactis gustus quae condiat herba,
                          deletura quidem fronti data signa fugarum, 125
                          vimque suam idcirco profitetur nomine Graio.
                          Tum quoque conseritur, toto quae plurima terrae
                          orbe virens pariter plebi regique superbo
                          frigoribus caules et veri cymata mittit:
                          quae pariunt veteres cesposo litore Cumae, 130