Pagina:Collenuccio, Pandolfo – Operette morali, Poesie latine e volgari, 1929 – BEIC 1788337.djvu/38

Haec pagina nondum emendata est

APOLOGI QUATTUOR ludis. Verum quando tam multis nos quaestionibus fatigasti, hospes, volo ego te vicissim interrogare. Aequum est enim qualis futurus sit dominus, servum nosse: nam et hoc facile a mangone impetrare possum, ne me in difficilis domini ser- vitia probum et frugi bonae compingat servum. Misopenes. Roga, mi Chrysi, respondebo ingenue. Nam tu mihi servorum omnium dignissimus prorsus visus es, qui non manumissionem modo consequaris, sed imperium. Chrysius. Recte tu quidem; nam cum manumittor, tum servio. Verum quo te vocant tui cives nomine scire primum volo, nam multos invenies qui haud meliores sint, quam eo- rum designent nomina. Misopenes. Mihi quidem nomen Misopenes. Chrysius. Si pares appellationi geris animos, haud du- bium quin confestim famulitii mihi praefecturam mandes me- que prò hero ceteris imperantem et cupita comportantem atque invisa submoventem constituas. Verum et patriam, nisi mole- stum sit, eloquere. Misopenes. Peni a mihi natalis civitas. Chrysius. Ampia urbs quidem ac nobilis, sed profugis infamis civibus, quippe quam non secus atque apulam Sala- piam oppidani fugiant, ac veluti pestilentem execrentur. Sed quo te genere natum praedicas? Misopenes. Harpagonum, quo plurimi insignes viri pro- diere, qui imperia, magistratus praefecturasque gesserunt stre- nue remque familiarem ex angusta opulentam reddiderunt. Chrysius. Mirum, te tanto prognatum genere, sordidum adeo incomitatumque procedere, ornatu prope nautico, pannoso pallio crepidisque detritis. Atqui gentilitium esse in Harpago- num familia scimus, nec chiragris vexari nec scalis peti quod manu capi possit. Misopenes. Verum id quidem: sed meliora parari nobis vetuit hactenus professio, tametsi nec segnis voluntas fuerit nec frigidum desiderium. Chrysius. Quam tu ergo artem profiteris? Misopenes. Nullam, sed sum philosophus.