Pagina:Collenuccio, Pandolfo – Operette morali, Poesie latine e volgari, 1929 – BEIC 1788337.djvu/111

Ex ilio ille Umbros Lavinaque proluit arva:
hunc gremio mater suscepit Etruria dulci.
Ergo Arnum indigenae satyri, lasciva iuventus,
 60Naiadumque chori per saxa incisa, per urbes,
obicibus ruptis, sinuoso vortice ductum,
caeruleis miscent tyrrhenae Tethyos ulnis.
Tum primum veteris laeva reverentius arces
Arreti cessere procul dextraque recessit
 65Fesula, tum bifídae panderunt moenia Pisae.
Nais erat tuscas inter rarissima nymphas,
sive animum corpusve notes, et robur et annos
et faciem, qua vel possit Cytherea moveri
ipsa puerque suus in se convertere tentet
 70spicula et a propriis victus candescere flammis.
Huic horti, silvae, campi, iuga, gramina, fontes,
chors et apes, cultusque gregis, piscosa placebant
flumina, sollicitis quicquid procul urbibus esset.
Venatu ante alias Musisque decora petebat,
 75retibus, amento, laqueis, cornu, cane, visco,
carminibus, crotalis, fidibus, pede, pollice, cannis.
Marte illam indigenae memorant et Ianthide nympha
progenitam: pater altori commiserat Arno
virtuti formaeque diu par tradere nomen.
 80Quaesitum quas fata vices, quos numina casus
monstrarent faustaeque darent simul omina vocis,
convenere omnes sacrata in valle vocati,
vicinae Oreades et rustica turba deorum;
Umbro senex rapidusque Bisens modicaeque vetustus
 85Munio cultor aquae nec pastorale canentis;
convenere dei tandem Pan, Mars, Venus, Hermes.
Hi prensam tenuere manu laetisque vocarunt
auspiciis, tum Pan sima sic nare locutus:
— Fiorenti de matre feres, Florentia, nomen:
 90Gradivus ferrum genitor dabit, arma animosque,
imperium in victas urbes populosque rebelles.
Nulla unquam tam saeva in te gens induet arma,