Pagina:Collenuccio, Pandolfo – Operette morali, Poesie latine e volgari, 1929 – BEIC 1788337.djvu/110

difFusum nomen terras longeque beatum!
Sis memor, o mea gens, ut prima ab origine totam
te repetam, genus ac proavos nomenque locumque:
sis memor et laeto mea pectore concipe dieta;
 25ut concessa deúm tibi munere dona revolvens,
intellecta colas atque intellecta reserves.
Stat qua nimboso iuga surrigit aspera dorso,
aequatis geminum spatiis praetentus ad aequor,
fagiferis ingens de rupibus Apenninus,
 30immanis cautes nudataque frondibus ipso
celsior assurgit moles. Super arduus extat
contemptor Boreae scopulus; sed primus opaca
nube tegens frontem, venturos nuntiat imbres
uvidus et Tuscos medius despectat et Umbros.
 35Cotylus huic nomen dederat memorabile pastor,
Cotylus in cautem versus, quod numina primus
ex Italis bello tentarit saeva gigantum.
Huic coniunx geminos non segnis Etruria natos
edidit; assumjisit sacrum prior Albula nomen,
 40alter aquae indicium placidae sibi deligit Arnus.
Tura senior, longi fatorum praescius aevi,
apenninicolas inter dux ordine faunos,
colle videns summo fratres diversa petentes,
terque quaterque manu sordentia veliera mulsit,
 45piniferis nutans setis manibusque notatisi
— Ille — inquit — Tanaim quondam Nilumque Tagumque
obruet et nigro victor dominabitur Indo:
huic autem bis sex concedent iura sorores,
unus bisseno pulcher gaudebit honore.
 50Veruni illuni luxu longe lateque vagantem
fata prement; ast hic faciles moderatus liabenas,
incrementa diu stabili sub lege tenebit. —
Dixit, et in praeceps summaque crepidinis ora
corripuit saltum: inox fronte incussa bicorni
 55saxa petens, medium resilit festinus in amnem
iam sacrum et latos Arnum diduxit in orbes.