Pagina:Codex Amiatinus novum testamentum latine (1854).djvu/89

Haec pagina emendata est

35

EVANGELIUM SECUNDUM MATTHEUM

⁸At illa praemonita a matre sua Da mihi, inquit, hic in disco caput Iohannis baptistae. ⁹Et contristatus est rex; propter iuramentum autem et eos qui pariter recumbebant iussit dari, ¹⁰misitque et decollavit Iohannem in carcere. ¹¹Et allatum est caput eius in disco et datum est puellae, et tulit matri suae. ¹²Et accedentes discipuli eius tulerunt corpus et sepelierunt illud, et venientes nuntiaverunt Iesu. ¹³ ^{(146, 3.)}Quod cum audisset Iesus, secessit inde in navicula in locum desertum seorsum; et cum audissent turbae, secutae sunt eum pedestres de civitatibus. ¹⁴Et exiens vidit turbam multam, et misertus est eius et curavit languidos eorum. ¹⁵ ^{(147, 4.)}Vespere autem facto accesserunt ad eum discipuli eius dicentes Desertus est locus, et hora iam praeteriit: dimitte turbas, ut euntes in castella emant sibi escas. ¹⁶Iesus autem dixit eis Non habent necesse ire: date illis vos manducare. ¹⁷Responderunt ei Non habemus hic nisi quinque panes et duos pisces. ¹⁸Qui ait eis Afferte illos mihi huc. ¹⁹Et cum iussisset turbam discumbere supra faenum, acceptis quinque panibus et duobus piscibus aspiciens in caelum benedixit, et fregit et dedit discipulis panes, discipuli autem turbis. ²⁰Et manducaverunt omnes et saturati sunt. Et tulerunt reliquias, duodecim cophinos fragmentorum plenos. ²¹Manducantium autem fuit numerus quinque milia virorum, exceptis mulieribus et parvulis. ²² ^{(149, 2.)}Et statim iussit discipulos ascendere in navicula et praecedere eum trans fretum, donec dimitteret turbas. ²³ ^{(149, 2.)}Et dimissa turba ascendit in montem solus orare. ^{(150, 4.)}Vespere autem facto solus erat ibi. ²⁴Navicula autem in medio mari iactabatur fluctibus: erat enim contrarius ventus. ²⁵Quarta autem vigilia noctis venit ad eos ambulans supra mare. ²⁶Et videntes eum supra mare ambulantem turbati sunt, dicentes quia phantasma est, et prae timore clamaverunt. ²⁷Statimque Iesus locutus est eis dicens Habete fiduciam: ego sum, nolite timere. ²⁸ ^{(151, 10.)}Respondens autem Petrus dixit Domine, si tu es, iube me venire ad te super aquas. ²⁹At ipse ait Veni. Et descendens Petrus de navicula ambulabat super aquam ut veniret ad Iesum. ³⁰Videns vero ventum validum timuit, et cum coepisset mergeri, clamavit dicens Domine, salvum me fac. ³¹Et continuo Iesus extendens manum apprehendit eum, et ait illi Modicae fidei, quare dubitasti? ³² ^{(152, 6.)}Et cum ascendissent in naviculam, cessavit ventus. ³³Qui autem in navicula erant venerunt et adoraverunt eum dicentes Vere filius dei es. ³⁴ ^{(153, 2.)}Et cum transfretassent, venerunt in terram Gennesar. ³⁵Et cum cognovissent eum viri loci illius, miserunt in universam regionem illam, et optulerunt ei omnes male habentes, ³⁶et rogabant eum ut vel fimbriam vestimenti eius tangerent: et quicumque tetigerunt salvi facti sunt.

XIV, 8 — 36.

5*