velulla alia gensbarbara. Ubi recto ordine auctor Ægyptiis conjungit Afros; his Hispani, proximos,freto Gaditano intercedente, Celtas ; lub quorum nomine adpellatione, Britanni, Galli, Illyrii, Germani: Celtis Scythas ; sub quorum proximi Germanis, Sarmatæ, & deinceps reliqui; Scythis deinde Indos: his alias barbaras genteis ; puta Gedrosios, Arios, Bactros, Persas, & quidquid ab Scythiâ fimul & Indiâ ad Ægyptum & Græciam protenditur. Haud vana igitur nec falsa sunt Ephori testimonia ; quorum alterum ex primo libro Strabonis modò retuli ; alterum in lib. iv est hujusmodi: epop ou d'une bénsGavto jeszében déryttle Kitiulo, @sti, Votep veõ l'Enercs nangulo,cucivoiç tà adásd worvéugu, pézes Tadeigw. hoc est: Ephorus ingentimagnitudine facit Celticam ;ita uti illi pleraqueejus10 terre', quam nuncIberiam, id est Hispaniam, vocamus, loca usque adGadeis te nuerint. Quod fi Ephorus non omnem simul Hispaniam Celtico nomini adscri psit ; sed ta atãsze ejus tantùm ; ut interpretatur, seu refert Strabo: certè id nullâ aliâ de causâ factum, quàm quòd septemtrionalis ejus pars antiquis illis Græcis etiamdum incognita fuit. unde etiam meridionalis tantùm ini tio illis dicta fuit Iberia ; ut infrà è Polybio oftendam. At CELTIB E RORUM vocabulum posteà exortum est: scilicet quum Græci ( in qui bus vel primi Massilienses ; Emporitanam huc deducentes coloniam ) Hi spaniam ab Ibero flumine adpellarent IBERIA M ; ut auctor estPlinius, lib. 111, cap. III. tunc enim ab ipsâ terrâ incolas dixêere I BEROS: quidam verò 20 oujipistws, ut ait Strabo, mixto nomine CELTIBEROS ; ad distinctionem Celtarum trans Pyrenæum, item Celtarum trans Rhenum incolentium. Ibero tum tamen etiam vocabulum universis pariter Celtis tributum fu:fle, haud ob scurè testatur Strabo, verbis suprà dictis ; scilicet dia tlw agroces i naféxasdelvæv, id est, ob ignorationem fingularum gentium. Idem auctor, lib. 11: oi dè twv Parc ωνσυγγραφείς μιμένα, με τες έλλίωας,αλλ' εκ επιπολυ και γαρ ά λέγεσι, οι τ Ελίώων μεταφέρεσιν •εξ εαυτών δι' πολύ με πεοσφέροναι το φιλόδημον. ώςθ' οπόταν άλλέψις γέ νηαι παρ'εκείνων, εκ έσι πολύ το αναπληρέμενον και των ετέρων. άλλως τεκαι τ ονομάτων όσα ενδοξότατα 7 σλόσων όνων Ελλωνικών επι εΙ'6ηρίαν του μυ Τσελερων καλά παζαν τω έξωτηΡοδανε καιτε ιαθμόταυτοτ Γαλαλικών κόλπωνσφιγγομυε. Ιd est: 30 Romani equidem scriptores imitanturGræcos; sed modicè. nam quedicunt, ea à Gracis transferunt: ipfi veròdesuo haud multum adferuntftudii.itaque, ubi illi deficiuntnon multum est, quod ab his expleri polit: prasertim quum & nominum celeberrima que que ferèfint Græca. nam &Iberianomine antiquis intellectumfuit, quidquid est extra Rhodanum, & ifthmum,qui à Gallicis coarctatur finubus. Nescio an hoc postre mumde Rhodano ex Æschylo hauserit Strabo. sic enim Plinius, lib. ult.cap.11: Eschylus in Iberiâ, hoc est in Hispania,Eridanum esse dixit, eumdemque adpellari Rhodanum. Iberiam latè fumtam intellexiile Æschylum, non Hispaniam tan: ! tùm, ex Srabone patet. Ac fortè ipsam heic intellexit ÆschylusGermaniam, Aumenque ejus Rodanum, quod in extremis Germaniæ partibus, apud opi- 40 dum Danzig Vistulæ miscetur: à quo jam Herodoti ævo omne electrum, de quo illic loquitur Plinius, in Italiam Graciamque deportatum fuisse, infrà, lib. 111, in Gothonibus docebo. Certè Nonnus poëta, antiquissimos istosimitans scriptores, Galliam Germaniamque adpellavit Iberiam. 'Verba ejus, lib. xxIII, sunt ifta: ΡωG 16ης βρεφέεοσικορύουέλαι» αλα δικάζων Και κρυφίω ωδινα διαχίζων τοκέλοϊο >
Κτάνς ξανα γενεθλα..
Rhenusiberus contra infanteis armatur: fed tamquamjudex ; Et occultum partum discernens generationis, So Occidit peregrinas proleis. Sed tandem, quum unum Iberorum in Hispaniâ apud omneis Græcos, tamquàm peculiare acproprium, evaleret vocabulum ; CELTICUM nomen in eâ gen ILLYRIORUM sub nomine comprehenlos fuisse priscissæculis Vindelicos, te prorsus in delvetudinem abiit. Hæc de Hispania.
