Pagina:Campanella, Tommaso – Poesie, 1915 – BEIC 1777758.djvu/202

196

ecloga

 25instaurare ego Musas, tu nova saecula rerum,
portentose puer, quem expectavere parentes
ante diu et praeter spem ¹⁷, cum sterilesceret aetas,
anxietasque hominum peteret miracula Divos¹⁸,
quo meliores anni tristia fata levarent,
 30quando medelas iam tellus defoeta negabat,
illaque praesertim, quae afflictis gaudia rebus
Christigenarum nunquam non adduxerat olim,
Gallia bellipotens ¹⁹, decorata charismate sceptrum ²⁰,
quo durante queat nemo spem ponere²¹. Iamque
 35affulges, spes nostra, puer. Ludovicus et Anna
(«Iustitia» illi agnomen, huic dat «Gratia» nomen²²)
te genuere pii, cum mundus utramque cupiret.
Hoc donum Aeterni Ratio²³dat, Patris imago,
per quam saecla creat, recreatque cadentia, per quam
 40olim homines rationales natura creavit,
gratia Christicolas fecit ²⁴. Regemque supremum
tu istorum signas proprio ter nomine, Christe ²⁵:
Christe Deus, qui christum hominem de chrismate²⁶coeli
Sequanicis facis in terris, remanente per aevum
 45(queis iactare potest se donis natio nulla ²⁷).
Tu addis, ne soboles sit defectura per aevum,
restituisque tuis charis solamina Gallis.
«Gloria, laus et honor!», tibi cantent omne per aevum
Gallia, et illius reparandus viribus orbis.
 50Incipe, parve puer, risu cognoscere matrem²⁸:
bis denis mater te suspiraverat annis;
deflexit praecibus Coelum Superosque coëgit.
Incipe, parve puer, risu cognoscere patrem:
seditione dolis ictus pater intus et extra,
 55victor semper, victus nunquam: huic tu alta laborum
finis, virtutum haeres sexaginta piorum
et quatuor regum, felici sidere natus.
Imperii fines genitor gazasque superbas
quadragies auxit tibi ²⁹, materiamque paravit;
 60ceu Salomoni David ³⁰, vates musicus et rex,