Pagina:Boccaccio, Giovanni – Opere latine minori, 1924 – BEIC 1767789.djvu/97

Haec pagina emendata est
91
II. - A CHECCO DI MELETTI ROSSI



 
Non te cura tui retinet? non parva tuorum
15edis mista cohors cornu ludentibus ultro
natorum? non matris amor? non coniugis? heu heu !
non te cura tenet pecudum quibus ipsa recenti
vigmine composui septam? Die, obsecro, nescis
qualis in hos rabies circumstrepat alta luporum,
20insidie quorum nondum quater ubere lac tu
ex his mulsisti postquam patuere? Quid ergo?
Me, die, posse putas tantis obstare periclis?
Femina sum trepidans, paucis sotiata molosis! —
Ultima reddebat fundis ex vallibus echo.
25Deditus ipse tamen ludis, per pascua flores
grandia querebam, serto iam fronde parato
consertare volens. Animum sed clamor hanelum
traxit, et e manibus flores cecidere reperti;
florilegum liqui studium, que Testilis alte
30dixerat accipiens, mecum post dieta revolvens;
hinc oculis silvani repeto, totamque sonantem
audio, nil aliud cernens. Sed Meris, ut opto,
affuit: et baculum forsan de stipite querno
gestabat leva, capud intectumque galero,
35nescio quid ineditans secum. Sed tunc ego primus
inquio: — Mi nemorum fulgor, salveris, o Meri !
En optate venis. Si quis nunc nunctia nostris
rumor inest silvis. Nostin que Testilis ire? —
Risit tunc Meris; post hec sic ille: —Menalca,
40salve! —inquit — Tu solus ades, cui iurgia non sunt
Testilis et Fauni notissima. Pande sed, oro,
quid solus peragas tanto in discrimine sii ve. —
— Serta michi lauri pulcre distincta iacinto
querebam, servanda tamen, dum fistula gratos
45nostra ciet modulos Mopso, cui timpora lectis
nectere concessum pastoribus. Hec michi grata
munera carminibus servantur, dummodo fatis
hoc placeat. Sed si qua meis prestanda fides est
verbis, iuro tibi: nunc iurgia magna dolentis