post triduum laceros artus consurgere vivos
Ypoliti, et silvis iterimi gregibusque revisum
insignem lauro et palmata veste triumphi:
mirum grande nimis, sed quid non Iuppiter ingens,
dum voluit, potuit? Post hec, ad sydera motu
ascendisse suo Phebum, clarosque relictis
infusos ignes sociis quos traxerat ante;
hosque per Arturum missos serosque britannos,
ethiopas fuscos et Gangis fulgida rura.
—OGlaucus. tibi, nympha decus, quot surgere leta per agros
purpureos flores et candida lilia cernes
mixta simul croceis! quot surgere leta per agros
tempia deum, sacras laudes et munera cernes,
et quos pulchra coles campos replerier omnes
elysios et dulce solum regionis avite!
Hinc Codrus veniet, postquam resoluta iacebit
igne novo tellus, agnis seponere capros,
atque dabit rebus fínem requiemque bubulcis.
Sed iam tempus adest rivos claudamus, Aminta.—
DumAuctor. cecinit Glaucus, tacuit sine murmure Tybris;
Mirtilis auratos frugum fluviique recentis
immemores tenuit tauros, quos flumine vivo,
iam Glauco reticente, simul se mergier undis
spurciciem veterem tergentes, atque renatos
misceri sese gregibus per pascua Glauci
vidisses, plausuque novo concedere carmen.
Hesperus occeanum cantu detentus Olympo
respuit et seras concessit montibus umbras.
Ite domum, pueri, pastas revocate capellas;
ipse legam lauros: vati vos plaudite, colles.
