Pagina:Boccaccio, Giovanni – Opere latine minori, 1924 – BEIC 1767789.djvu/245

Haec pagina emendata est
239
I. - ALLEGORIA MITOLOGICA



moda momordisset, aiendo: «Studium quid inutile tentas? Meonides nullas ipse reliquit opes», eum suo imperio oneratum, leges auditurum secundo Montem misit illico Pesulanum. Sed iubentibus fatis, quibus de facili non obstatur, Pyeridum corus egregius illum indissolubilibus amplexibus circumdavit, egreque ferens quem ab infantia educarat, et cui per ipsum fama candidior servabatur, eidem a legum perplexitate vitabili et rabidi fori latrabilibus iurgiis raperetur, cesarum sanctiones ac iurium consultorum tabulas indignanter abstulit ab eodem, suis luminibus e vestigio apponendo, quid smirneus vates impellente Apolline de Ulixe graysque reliquis plectro mirifico demonstrarit; quid Terrentius Culleus placida infestante Talya meretricum lenonum iuvenum et servorum actus describendo reliquerit; quid Maro divino dotatus ingenio, pastorum scenicos ludos, arvorum necessarios cultus, troadum clades et arma victosque penates et lacrimas morientis Elysse cantando narraverit; quid Flaccus lirica suavitate permotus ac acerbitate satyrica decantarit; quid Naso Elicona spirante fingendo peregerit; quid Lucanus urgente Caliope fervida tuba altisona clangendo perflaverit; quid Statius, quid Iuvenalis, quid edam alii plures mirto edera lauroque conspicui, virtute pariter ac fama mirabiles, heroyco cantu reliquerint discedendo. Ipse quidem nec abiecta studio revocavit, nec apposita studendo efficaciter vilipendit, sed iam dictos accipiens autores, ac in suos doctores etiam et magistros, sic totus ardore castalio inflammatus, se poesi patre etiam ignorante donavit, ut nichil vel modicum aliud cogitaret; in qua qualis evaserit, verbis explicare non opus, eo quod ipsa ipsius opera luce clarius manifestant. Que quidem talem tantumque perhibent nisi fallor, quod si oppinio phylosophi samiensis veris posset rationibus sustineri, animas hominum scilicet reverti ad alia corpora, iterato in hoc Virgilium omni imbutum dogmate rediisse, non dubito dicerent qui cognoscunt. Hinc vero morales est phylosophos diligenti studio ymitatus, et maxime M. Tullium Ciceronem et egregium Senecam cordubensem, in tantum quod iam locutione et moribus alterum istorum possit merito iudicari. Sed hic vates dulciloquus suum post