C. VII.Sect. I.divina revelatione accepisse, plerique SS. Patres credunt. Unde primæva illa Theologia primordia duxit, et per Cabalam ad posteros translata, ut in Cabala Hebræorum docuimus, magnum nullo non tempore incrementum suscepit.
Physiologia Adami.Secundò Adamum omnem rerum naturalium scientiam calluisse, ipsa sacra Scriptura docet, ubi animalibus nomina naturis cujusque apta imposuisse memoratur, quod quidem sine absoluta totius naturæ scientia fieri non potuit, præter abditas enim animalium, plantarum, lapidum, metallorum, mineraliumque virtutes, supernorum quoque corporum influxus perfectè novit, unde et consummatus Philosophus, Medicus, Astronomus fuisse perhibetur. Atque hoc ita esse post SS. PP. plerique profani omnium nationum auctores testantur. Suidas præ aliis graphicè Adami excellentiam describit his verbis:
Suidas.Adamus primus homo, Dei manu effectus, et ad imaginem et similitudinem Opificis, et Conditoris formatus, jure primus sapiens appellari potest, ut primo conditum simulachrum, et imago divinitus picta existens, omnium gratiarum plenus, et omnes animi corporisque sensus puros, et incorruptos circumferens. Radii enim quidam, ut ita loquar, ex illius animo effulgentes, et divinarum cogitationum actionumque pleni, per omnem naturam penetrantes currebant, sagaciter et sine errore proprium, et cujusque naturæ præcipuum commodum antevertentes, & quidquid in unaquaque rerum natura præstantissimum erat, anticipantes: non more hominum, qui judicia sæpè cum lapsu, et cum errore temereque faciunt, sed a Deo universitatis auctore, qui de rebus omnibus rectè cognoscit, et judicat, vel priusquàm notiones moveantur ab anima quasi parturiente, et pariente tales cogitationes. Quibus sanè verbis nihil melius ad institutum nostrum dici potest. Huic adstipulantur plerique Rabbinorum. Loco omnium sit R. Abarbanel, qui de Adamo in hæc verba erumpit. Omissa Hebræa lectione, Latinam pono.
R. Abarbanel.Creavit autem Deus hominem in perfectione maxima, eratque Adami corpus instar mundi cujusdam parvi, in quo omnia majors mundi naturæ miracula expressit; anima verò ejus erat tanquam speculum divinitatts, plenum sapientiæ et scientiæ, ita ut sapientiæ ejus non numerus, nec finis esset.
R. GersonEt R. Gerson in hunc locum vocat Adamum. Adam sapientissimus et princeps philosophorum, immediatus Dei discipulus, gnarus virium animalium, herbarum, lignorumque. Medicus quoque fuit, et astrologus, et ab ipso omnes artes et scientiæ profluxerunt. Quæ eadem asserit Paraphrastes in Pentateuchum Samaritanum his verbis:
Paraphrastes Samaritanus.Et plasmavit Deus Adamum, replevitque ipsum spiritu sapientiæ et scientiæ, ut inde ad posteros omnes artes et scientiæ, tanquam ex primo fonte promanarent. Quibus astipulans Suidas ait.
Hic enim est, qui invenit singulis et omnibus canones et regulas, finesque præscribens, ultra quos non transirent, adaptavit. Hujus sunt artes et literæ, hujus scientiæ rationales, et non rationales, hujus prophetiæ et oracula, hujus leges scriptæ et non scriptæ, hujus omnes inventiones, et quæcunque ad vitam necessaria sunt. Omnium eorum is inventor est. Mathematicas quoque scientias calluisse, nepotesque suos eas docuisse, pulchrè demonstrat Genebrardus in Chronico, unde et illud Ecclesiastici de ipso dictum videtur.
Adam omniscius.Ipse enim Deus dedit mihi horum, quæ sunt, scientiam veram, ut sciam dispositionem orbis terrarum, et virtutes elementorum, initium, et consummationem, et medietatem temporum, vicissitudinum permutationes, et consummationes temporum, humorum mutationes, et divisiones temporum, anni cursus, et stellarum dispositiones, animalium naturas, et iras bestiarum,
Pagina:Athanasius Kircher - Turris Babel - 1679.djvu/217
Haec pagina emendata est
163
Turris Babel Lib. III.
vim
X 2
