Cap. IV.Sect. III.vorumque Regum jactantiam, et barbaram, stultam otiosamque ostentationem, quâ ad æterni nominis consequendam celebritatem perciti, ne quisquam posterorum se de operum similium magnitudine, stupendisque molibus exstruendis præsumere posset, aut similia se perficere posse, non dicam attentare, sed ne cogitare quidem auderet. Nihil igitur restat, nisi ut ipsam labyrinthææ fabricæ constitutionem fusius exponamus.
Caput V.
De tempore, quo tanta opera constructa fuerunt.
Cap. V.QUæcumque de Babylonicis monumentis à
Nembrod,
Nino et
Semiramide extructis paulò ante tradidimus, illa intra annum, post diluvium 275, quo linguarum divisio accidit, usque ad annum post diluvium 450 peracta fuisse, ex chronologica nostra tabula luculenter constat. Constat quoque ex supra adductis et probatis, in
Turris fabrica, totum genus humanum una tum in
Babylonis seu
Sennaar regione, tum in vicinis
Mesopotamiæ et
Assyriæ regionibus collectum fuisse. Post confusionem verò, quæ anno 275 post diluvium contigit, tum primùm in varias mundi partes genus humanum dispersum fuisse. Quia verò
Chamo forte
Ægyptus obtigerat, cum universa familia, filiorumque
Chus,
Misraim,
Phuth, innumerabili filiorum progenie associata in destinatam sibi
Ægypti regionem concessit, ubi terram omnium rerum affluentia præditam invenientes, ex aquæ Niloticæ fœcunda natura et proprietate, mox in ingentem hominum multitudinem excrevêre, cujus ope freti, dum recordarentur mirabilium operum à
Nembrod,
Nino, cognatisque peractorum in
Babylone, et ipsi multitudine hominum armati, ad imitationem eorum vastas illas, quas descripsimus, pyramides in sepulturam suorum patrum erexerunt, ad imitationem
Semiramidis, quæ viro suo
Nino, ejusque Patri
Nembrod, sive
Belo, in
Assyria juxta civitatem
Ninivem pyramidem quam supra descripsimus, prodigiosæ altitudinis, una cum obelisco omnium eorum, quæ hominum industria unquam facta sunt, maximo in
Babylone erecto, constituerat. Quid verò per pyramidum, obelilcorumque mysticas figuras intenderint, fusè in
Obelisco Pamphilio et
Oedipo exposuimus. Vivebat tunc temporis in
Ægypto vir magni ingenii ex Chananæa stirpe prognatus, et admirandus tum naturalium, tum humanarum divinarumque rerum investigator, quem
Ægyptii ϑωύθ,
Arabes Adris
أدريس
Adris.,
Græci ἐρμῆς τρισμέγιστον dixere. Hic ad nominis immortalitatem consequendam aspirans, mysteria divinitatis quæ à
Semo vivente adhuc et à
Chamo, ex cujus familia erat, audiverat, per novum et inauditum genus literaturæ, quam hieroglyphicam posteri dixerunt, symbolis ex universæ naturæ gradibus assumptis, dicta divinitatis et naturæ occulta sacramenta, saxis in formam obeliscorum erectis æternum duraturis insculpsit, quæ ideo columnæ
Hermetis à posteris dictæ fuerunt. Nam ut rectè
Jamblichus: Pythagoras, Plato et Eudoxus
omnium scientiam ex columnis Mercurii
didicerunt: sed quoniam hæc omnia in obelisco
